σχόλιο ID-ont: Το Υπουργείο εκδίδει βιβλίο Αγγλικών για το Γυμνάσιο (ΔΕΣ ΕΔΩ), το οποίο δεν περιέχει τέτοιο κείμενο. Οπότε αυτή η σελίδα λανθασμένα αποδίδεται από το Alfavita.gr σε βιβλίο του Γυμνασίου. Πρόκειται για βιβλίο που χρησιμοποιείται στο Λύκειο. Ως γνωστόν για το Λύκειο το Υπουργείο δεν εκδίδει βιβλίο, αλλά δίνει τη δυνατότητα στο διδάσκοντα να διαλέξει ένα βιβλίο από ιδιωτικούς εκδοτικούς οίκους (ΔΕΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΕΔΩ), με το κόστος αγοράς του να βαραίνει τον μαθητή. Κατά συνέπεια μιλάμε για σελίδα βιβλίου ιδιωτικού εκδοτικού οίκου και όχι έκδοση του Υπουργείου, το οποίο όμως περνάει τις πόρτες των δημοσίων σχολείων -εάν επιλεγεί από τον διδάσκοντα- και διδάσκεται στα Ελληνόπουλα. Νομίζουμε πως μια παρέμβαση τόσο προς τον εκδοτικό οίκο όσο και προς το Υπουργείο από φορείς αλλά και μεμονωμένους γονείς, εκθέτοντας τα αρνητικά του "τσιπαρίσματος" και προτείνοντας να απαλειφθεί η επίμαχη παράγραφος, θα ήταν ενέργεια προς την σωστή κατεύθυνση...

ΥΓ. Σε περίπτωση που το παιδί σας δεν διδάσκεται το συγκεκριμένο βιβλίο στο σχολείο του, δεν σημαίνει ότι δεν το διδάσκεται και στο φροντιστήριο Αγγλικών...  

ALFAVITA.GR: Κι όμως αυτό διδάσκεται στους μαθητές της Α' Γυμνασίου στο μάθημα των Αγγλικών. Σε μια προσπάθεια προσομοίωσης των μαθητών με το πώς θα είναι η ζωή στο μέλλον και στα θετικά της τεχνολογικής εξέλιξης η μικρή Jane αναφέρει στο δικό της blog:
"Την Πέμπτη μετά το σχολείο, σπατάλησα δύο ώρες στο γιατρό περιμένοντας να μου εμφυτέψει το καινούργιο μου μικροτσίπ.
Η διαδικασία (μια μικρή ένεση στον αντίχειρα) πήρε μόλις λίγα δευτερόλεπτα και δεν πόνεσε καθόλου.

Το μικροτσίπ μοιάζει με ένα μικροσκοπικό κύβο, και χρησιμεύει σε πάρα πολλά πράγματα. Εκτός του ότι μπορώ να ξεκλειδώνω το σπίτι και το ποδήλατό μου, μπορεί να είναι χρήσιμο για να ξεκλειδώνω πόρτες και να έχω πρόσβαση σε όλα τα σχολικά βιβλία καθώς και στο κωδικούς του υπολογιστή.

Επίσης, μπορώ να χρησιμοποιήσω το μικροτσίπ σαν πιστωτική κάρτα για τα ψώνια μου, κάθε βδομάδα που η μαμά μου και ο μπαμπάς μου τη φορτώνουν με χρήματα."




ΠΗΓΗ

Σημείωση: Φαίνεται πως το ALFAVITA.gr "κατέβασε" την είδηση. Το γεγονός ότι την είχε αναρτήσει αποδεικνύεται από την παρακάτω εικόνα από την ιστοσελίδα alfavita.gr:

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

What a book! And what a sensitive topic, set in the text on a common level with other
non-controversial technological achievements. Teachers must scan all books carefully
before choosing them.

Ανώνυμος είπε...

Προσωπικά το όλο θέμα μού φαίνεται παρανοϊκό. Γιατί θεωρείται εξύμνηση το ότι αναφέρει κάτι που υποθετικά γράφει ένα κορίτσι από το μέλλον; Στο κάτω κάτω, και όπως φαίνεται και στην εικόνα (κάτω δεξιά), το κείμενο αποτελεί αφορμή να συζητήσουν οι μαθητές αν τους αρέσει η περιγραφόμενη μελλοντική ζωή. Επομένως μπορούν να συζητηθούν και οι αρνητικές πλευρές που περιγράφονται όπως, ας πούμε, πέρα από το τσιπ μιλάει και για συνθετικές τροφές. Μήπως είμαστε υπερβολικοί;

Γεωργοπούλου Εύη, καθηγήτρια Αγγλικών

Προσωπικά Δεδομένα είπε...

Αξιότιμη κα Γεωργοπούλου,

Το συγκεκριμένο κείμενο παρουσιάζει την εμφύτευση ως κάτι ανώδυνο. Ανώδυνο ως προς τον σωματικό πόνο, αλλά και ανώδυνο ως προς την ηθική του διάσταση. Δεν παίρνει θέση κατά του εφυτεύσιμου. Το παρουσιάζει ως μια φυσιολογική τεχνολογική εξέλιξη. Φυσικά δεν αναφερόμαστε στις υπόλοιπες παραγράφους του Unit 4, παρά μόνο σε αυτή που αναφέρεται στο εμφυτεύσιμο.

Το θέμα των τσιπ και περισσότερο των RFID και ακόμη περισσότερο των εμφυτεύσιμων, είναι τεράστιο. Για να δείτε τους κινδύνους, σας προτείνουμε να περιδιαβείτε το blog μας και να δείτε το υλικό που έχουμε αναρτήσει (από την κεντρική σελίδα πατήστε "παλαιότερες αναρτήσεις").

Όσον αφορά την λέξη "υμνείται" την έχουμε δανειστεί από το άρθρο του alfavita που όπως βλέπετε, μετά από μια ημέρα το alafavita το κατέβασε. Πως χαρακτηρίζεται άραγε η μη καταδίκη μιας αρνητικής πρακτικής από ένα βιβλίο για μαθητές; Τα βιβλία έχουν κι αυτή τη διάσταση: Παρουσιάζουν πρότυπα και καλλιεργούν συνειδήσεις. Το βιβλίο αποτελεί ερέθισμα και συντελεί στην κατάκτηση της γνώσης.

Άραγε πόσοι εκπαιδευτικοί είναι ευαισθητοποιημένοι, έτσι ώστε μέσα στην τάξη να σταθούν κριτικά και να καταδικάσουν τέτοιες πρακτικές; Έχουν τις γνώσεις; Τους έχει προβληματίσει το θέμα; Η προστασία των προσωπικών δεδομένων, η μη αριθμοποίηση της μοναδικότητας του ανθρωπίνου προσώπου (κάθε RFID είναι ένας μοναδικός αριθμός στις βάσεις δεδομένων), η ανάπτυξη ελεύθερων προσωπικοτήτων σε ένα πλαίσιο ελευθερίας ενεργειών και όχι διαρκώς παρακολουθούμενων ενεργειών* είναι αξίες και έννοιες που έχουν μελετήσει σε βάθος οι δάσκαλοι των Αγγλικών στις σχολικές αίθουσες αλλά και στις αίθουσες των φροντιστηρίων;
Μακάρι να μπορούν. Εμείς πάντως διατηρούμε μια αμφιβολία. Μπορεί να νοιώθουν ότι είναι κακό, μπορούν όμως και να το τεκμηριώσουν με επιχειρήματα;

Τα παιδιά ζουν αγκαλιά με το iphone και κάθε δευτερόλεπτο το λοξοκοιτάνε μέσα στο μάθημα για να δούνε τι καινούριο έχει γραφτεί στο facebook. Σε αυτό το πλαίσιο που μεγαλώνουν δεν αντιλαμβάνονται την έννοια της ιδιωτικότητας. Είναι σα να τους μιλάει κάποιος στα κινέζικα όταν τους λέει ότι πρέπει οπωσδήποτε να διαφυλάξουν ένα κομμάτι του εαυτού τους για τον εαυτό τους και μόνο !!! Δεν το καταλαβαίνουν. Θέλουν πολύ λεπτό χειρισμό εκ μέρους των διδασκόντων και κατάρτιση εκ μέρους τους για να μπορέσουν να "πιάσουν" αυτό το θέμα μέσα στην τάξη.... Πως μπορούν για παράδειγμα οι δάσκαλοι να αντιπαλέψουν το επιχείρημα της εξυπηρέτησης και της ευκολίας εάν δεν έχουν μελετήσει βαθιά το θέμα;;;

* Δείτε σε παλαιότερη ανάρτησή μας: Η Εταιρεία Συμβούλων Frost & Sullivan μιλάει τόσο για ηλεκτρονική όσο και για φυσική παρακολούθηση : «with a unique ID, the government will be able to track every citizen's physical movement and digital activity on an everyday basis» Και να σκεφθείτε ότι η Frost & Sullivan μιλάει για την ηλεκτρονική ταυτότητα, ούτε καν για το εμφυτεύσιμο το οποίο θεωρείται εξέλιξη της ηλεκτρονικής ταυτότητας…

Με εκτίμηση
ID-ont

Δημοσίευση σχολίου

top