Δεν χρειάζεται να μας αρέσει ο τρόπος με τον οποίο η τεχνολογία αλλάζει τον κόσμο. Λαμβάνοντας υπόψη την τεχνολογική επανάσταση που συμβαίνει παντού, είναι λογικό να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε ορισμένα πράγματα. Το αυξανόμενο μερίδιο των μετρητών στις προηγμένες οικονομίες μπορεί να εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία.


Οι οικονομολόγοι σπάνια παραδέχονται ότι δεν καταλαβαίνουν κάτι σχετικό με την περιοχή εμπειρογνωμοσύνης τους. Ωστόσο, ο Daniel Gros, διευθυντής του Κέντρου Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής, ενός think tank των Βρυξελλών, το έκανε σε μια νέα έκθεση για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αποκάλεσε "μυστήριο" την ολοένα μεγαλύτερη αύξηση των μετρητών σε σχέση με την οικονομική παραγωγή. Τα μετρητά υποτίθεται ότι θα καταστούν παρωχημένα με όλες τις σύγχρονες μεθόδους πληρωμής, από τις χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες έως τις τελευταίες εφαρμογές fintech, σωστά; Και όμως είναι λάθος, εκτός από την περίπτωση της Σουηδίας και της Δανίας, όπου γίνονται σοβαρές προσπάθειες για τη δημιουργία κοινωνιών χωρίς μετρητά. Εδώ είναι το γράφημα του Gros που δείχνει το αυξανόμενο μερίδιο των μετρητών:

Υπάρχουν μερικές πιθανές εξηγήσεις εδώ. Δεδομένου ότι η χρήση των μετρητών στις πληρωμές δεν αυξάνεται -οι συναλλαγές χωρίς μετρητά αυξήθηκαν παγκοσμίως στα 617 δισ. δολάρια το προηγούμενο έτος από 60 δισ. δολάρια το 2010- ίσως είναι λογικό να υποθέσουμε ότι τα χαρτονομίσματα χρησιμοποιούνται ως μέσο αποταμίευσης σε μια εποχή σχεδόν μηδενικών επιτοκίων. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Gros, δεν έχει βρεθεί συσχέτιση μεταξύ των επιτοκίων και της σχέσης ρευστότητας προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν. Ο Gros επεσήμανε ότι στη ζώνη του ευρώ, το μερίδιο των χαρτονομισμάτων αξίας 500 ευρώ βαίνει μειούμενο ως προς το σύνολο των κυκλοφορούντων ρευστών διαθεσίμων ενώ το μερίδιο των χαρτονομισμάτων αξίας 50 ευρώ αυξάνεται ραγδαία, ωστόσο η αποτίμηση είναι μικρή ώστε να δημιουργήσει μεγάλες αποταμιεύσεις. Και σε κάθε περίπτωση, η διατήρηση μεγάλης ποσότητας χρήματος σε μετρητά δεν είναι ασφαλής, είναι άβολη και υπόκειται σε αυστηρούς κανονισμούς, όταν κάποιος θέλει να το ξοδέψει, για να μην αναφέρουμε τις απότομες κινήσεις, όπως η αδέξια απονομισματοποίηση της Ινδίας πέρυσι.

Τα περισσότερα μετρητά θα μπορούσαν επίσης να συνδεθούν με μια αναπτυσσόμενη σκιώδη οικονομία. Ωστόσο, ο άτυπος τομέας συρρικνώνεται παντού και το μερίδιο των μετρητών σε σχέση με το ΑΕΠ έχει αυξηθεί περισσότερο στην Ιαπωνία, όπου η παραοικονομία είναι μικρή -αντιστοιχεί μόλις περίπου στο 10% του ΑΕΠ.

Θα μπορούσε επίσης να υποστηριχθεί ότι πολλά δολάρια και ευρώ χρησιμοποιούνται εκτός της εγχώριας κυκλοφορίας. Αλλά αυτό δεν θα εξηγούσε την αύξηση των μετρητών στην Ουγγαρία ή την Τσεχική Δημοκρατία - κανείς δεν χρησιμοποιεί το φιορίνι ή την κορώνα έξω από τις χώρες καταγωγής τους.

Έχω υποστηρίξει ότι εάν οι κυβερνήσεις θέλουν να εξαλείψουν τα μετρητά - και, θεωρητικά, όλες θα ήθελαν να το κάνουν προκειμένου να συρρικνώσουν τη μαύρη αγορά και να εμποδίσουν τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας -θα πρέπει να προωθήσουν επίσης την εξάπλωση κρυπτονομισμάτων όπως τα Bitcoin. Οι συναλλαγές τους είναι αρκετά ανώνυμες, αλλά είναι κάπως πιο εύκολο να χρησιμοποιηθούν σε σχέση με τα μετρητά, επιτυγχάνοντας μια καλή ισορροπία μεταξύ του να επιτρέπεται στον άνθρωπο να εμπορεύεται ιδιωτικά, χωρίς εποπτεία και του να καθίσταται η εγκληματική δραστηριότητα πιο επικίνδυνη και πιο δύσκολη. Αυτό, ωστόσο, ήταν το επιχείρημα του τυπικού πρώιμου χρήστη κάθε είδους νέας τεχνολογίας. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι έτσι και ξέρω ότι και εγώ αλλάζω καθώς μεγαλώνω.

Μου λείπουν τα πιο ανθεκτικά, βαρύτερα αντικείμενα, χαμηλής τεχνολογίας που χρησιμοποιούσαμε πριν από 20 ή 30 χρόνια. Το καλύτερο αυτοκίνητο που είχα ποτέ ήταν ένα Land Rover Defender, που μετά βίας είχε πάνω του ηλεκτρονικά συστήματα. Πριν από τρία χρόνια, η οικογένειά μου χάρισε όλα τα βιβλία που γέμιζαν το διαμέρισμά μας και τα αντικατέστησε με ηλεκτρονικά βιβλία - αλλά τώρα η μικρότερη κόρη μου δείχνει σαφή προτίμηση στα βιβλία που φτιάχνονται από νεκρά δέντρα και αισθάνομαι μια ένοχη ευχαρίστηση όταν γυρίζω τις σελίδες, διαβάζοντάς της. Σαφώς, η Amazon έχει κάτι στο μυαλό της με την επεκτεινόμενη αλυσίδα βιβλιοπωλείων της σε φυσική μορφή. Διαφέρουν από τα παραδοσιακά βιβλιοπωλεία στο ότι συγκεντρώνουν και προβάλλουν βιβλία ανάλογα με τις επιδόσεις τους στο ηλεκτρονικό κατάστημα της εταιρείας, αλλά η Amazon φαίνεται να αγαπά τη φυσική αλληλεπίδραση με τους πελάτες, οι οποίοι, με τη σειρά τους, θέλουν να έχουν απτή επαφή με τον browser του πραγματικού κόσμου.

Είναι ευκολότερο να χρησιμοποιήσει κανείς μια υπηρεσία όπως το Apple Pay ή μια πλαστική κάρτα από ό,τι τα παραδοσιακά χρήματα. Αλλά τα μετρητά έχουν μια παλιά, προ-ψηφιακή μαγεία. Υπάρχει κάτι τελετουργικό στο να μετράς χαρτονομίσματα ή να τα διπλώνεις για να τα βάλεις στο πορτοφόλι. Υπάρχει επίσης μια φυσική αντίδραση: Μια μελέτη του 2012 διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι σιελίζουν στη θέα των μετρητών επειδή έχουν μάθει να αισθάνονται την έλξη του. Η χρήση μετρητών αυξάνει επίσης τη συναισθηματική επένδυση κάποιου σε μια αγορά. Θυμάμαι ότι δίσταζα σε ένα κατάστημα του Κατμαντού που πωλούσε παραδοσιακούς πίνακες τέχνης tangka: Η τιμή φαινόταν πολύ υψηλή. Έτσι, ο πωλητής με προέτρεψε να πληρώσω με πιστωτική κάρτα. "Εύκολο χρήμα, πλαστικό χρήμα", είπε. Κάθε φορά που βλέπω το tangka πάνω στο γραφείο μου θυμάμαι το περιστατικό.

Στη Γερμανία, όπου μένω, η πλειονότητα των συναλλαγών εξακολουθεί να γίνεται με μετρητά. "Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εμπιστοσύνη σε ένα νόμισμα ξεκινά με τα μετρητά", είπε ο Carl-Ludwig Thiele, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας, σε μια ομιλία νωρίτερα φέτος. Εννοούσε την προ-ψηφιακή, υλική ποιότητα των μετρητών. Τα τραπεζογραμμάτια του ευρώ είναι ένα εξαιρετικά ορατό σύμβολο του project της ενημένης Ευρώπης, που δημιουργεί έντονα συναισθήματα.

Δεν έχω καμία απόδειξη ότι ο κόσμος συγκεντρώνει περισσότερα χρήματα εξαιτίας της προσκόλλησης σε έναν φυσικό κόσμο που σταδιακά εξαϋλώνεται ή στο είδος της αρχαίας ευκολίας που δεν προϋποθέτει μια φορτισμένη μπαταρία ή την πρόσβαση στο διαδίκτυο. Αλλά άλλες λογικές εξηγήσεις έχουν απορριφθεί. Είναι ενδιαφέρον να πιστεύουμε ότι η ανθρώπινη φύση μπορεί να επαναστατεί κατά της τεχνολογικής εξέλιξης με αυτόν τον ήσυχο αλλά θεμελιώδη τρόπο. Ίσως, καθώς η τεχνολογία γίνεται πιο παρεμβατική και πιο επιθετική, να δημιουργήσει περισσότερες τέτοιες αντεπιθέσεις.




Why Cold, Hard Cash Remains King



We don't have to like the way technology is changing the world. Given the technological disruption that's happening everywhere, it's reasonable to expect a little Luddite pushback. The growing share of cash in advanced economies might fall in that category.

Economists rarely admit they don't understand something related to their area of expertise. But Daniel Gros, director of the Center for European Policy Studies, a Brussels think tank, did so in a fresh paper for the European Parliament. He called the increasing cash-to-economic output ratios a "mystery." Isn't cash supposed to be going obsolete with all the modern payment methods, from debit and credit cards to the latest fintech apps? Well, it's not, except in Sweden and Denmark, where conscious efforts are being made to create cashless societies. Here is Gros's chart showing the increasing share of cash:There are a couple potential explanations here. Since the use of cash in payments isn't growing -- cashless transactions increased globally to $617 billion last year from $60 billion in 2010 -- it might be logical to assume banknotes are used as a savings medium in the era of near-zero interest rates. But, according to Gros, no correlation between rates and the cash-to-gross domestic product ratio has been found. Gros pointed out that in the euro area, 500-euro bills make up a decreasing share of the cash in circulation and the share of 50-euro bills is rapidly increasing; that's too small a denomination to keep large savings in. And in any case, keeping big amounts of money in cash is unsafe, inconvenient and subject to crippling regulation when one wants to spend it, not to mention abrupt moves such as India's clumsy demonetization last year.

More cash could also be associated with a growing shadow economy. But the informal sector is shrinking everywhere, and the share of cash relative to GDP has increased the most in Japan, where the shadow economy is small, only about 10 percent of GDP.

One could also argue that a lot of dollars and euros are used outside their domestic circulation areas. But that wouldn't explain cash growth in Hungary or the Czech Republic -- no one uses the forint or the koruna outside their home countries.

I have argued that if governments want to eliminate cash -- and, theoretically, they'd all like to, if only to shrink the black market and complicate terrorist funding -- they should also promote the spread of cryptocurrencies such as Bitcoin. These are anonymous enough but still somewhat easier to trace than cash, striking a good balance between letting people trade privately, without supervision, and making criminal activity riskier and more difficult. That, however, was the argument of a habitual early adopter of every kind of new technology. Most people aren't like that, and I know I'm also changing as I grow older.

I miss the more durable, heavier, lower-tech objects of 20 or 30 years ago. The best car I've ever owned was a Land Rover Defender, which had barely any electronics in it. Three years ago, my family gave away all the books that filled our apartment and switched to e-books -- but now my younger daughter shows a clear preference for dead-tree books, and I find a guilty pleasure in handling them when I read to her. Clearly, Amazon is on to something with its expanding chain of brick-and-mortar bookstores. They are different from traditional ones in that they stock and display books according to their performance in the company's online store, but Amazon appears to cherish the physical interaction with customers, who, in turn, miss the tactile aspect of real-world browsing.

It's easier to use a service like Apple Pay or a plastic card than traditional money. But there's an old, pre-digital magic to cash. There's something of a ritual to counting out bills or to folding them to put in a wallet. There's also a physical reaction: A 2012 study found that people salivate at the sight of cash because we're conditioned to feel its attraction. Using cash also increases one's emotional investment in a purchase. I remember hesitating in a Kathmandu shop that sold traditional tangka paintings: The price seemed too high. So the seller urged me to pay with a credit card. "Easy money, plastic money," he said. The tangka over my desk at home reminds me of the episode every time I look at it.

In Germany, where I live, a majority of transactions are still conducted in cash. "One shouldn't forget that trust in a currency begins with cash," Carl-Ludwig Thiele, a member of the board at at Germany's central bank, said in a speech earlier this year. He meant the pre-digital, material quality of cash money. The euro banknotes are a highly visible symbol of the united Europe project, one that gives rise to strong emotions.

I have no proof that people are hoarding more cash because of an attachment to the retreating physical world, to the kind of ancient convenience that doesn't require a charged battery or internet access. But other reasonable explanations have been rejected. It's intriguing to think that human nature might be rebelling against the technological revolution in this quiet but fundamental way. Perhaps, as technology becomes more invasive and aggressive, it will mount more such counterattacks.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

top