Οι σκοτεινοί δρόμοι των χάκερ

Ο πόλεμος που διεξάγεται στο Διαδίκτυο παρότι μοιάζει με ηλεκτρονικό παιχνίδι, είναι αδυσώπητος και όπως αποδείχτηκε μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση και χάος σε ένα ολόκληρο κράτος

Πώς κατάφεραν να προκαλέσουν το ηλεκτρονικό «Περλ Χάρμπορ» των ΗΠΑ στις εκλογές του 2016 - Οι σκοτεινοί άρχοντες του κυβερνοχώρου παραπλανούν την κοινή γνώμη, επηρεάζουν εκλογικά αποτελέσματα, υποκλέπτουν συνομιλίες και φυτεύουν ιούς

Η υποκλοπή αρχείων από τα κεντρικά γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος τον Απρίλιο του 2016, μερικούς μήνες πριν από τις αμερικανικές εκλογές, και η χειραγώγηση χιλιάδων ψηφοφόρων μέσω των κοινωνικών δικτύων είναι μια πληγή που ακόμη δεν έχει κλείσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι δράστες μαζί με τους συνενόχους τους αναζητούνται μανιωδώς. Σε λίγες ημέρες ο ανακριτής Ρόμπερτ Μίλερ θα απαγγείλει κατηγορίες και σε άλλους, φερόμενους ως δράστες.

Οι όποιοι πρωταγωνιστές αυτού του εγχειρήματος είναι βέβαια πολύ μακριά από εμάς, και μαζί και οι πολιτικές τους επιδιώξεις, και σε αυτές τις σελίδες δεν ασχολούμαστε με τέτοια. Υπάρχει όμως και η τεχνική πλευρά του θέματος, η οποία όχι μόνο είναι πολύ ενδιαφέρουσα αλλά είναι και ακραία διδακτική, για τα όσα συμβαίνουν πολύ πιο κοντά σ’ εμάς, στον χώρο και στον χρόνο.

Καλοκαίρι του 2014. Ζοετερμέερ, μια πόλη 123.000 κατοίκων στο δυτικό τμήμα της Ολλανδίας. Στην οδό Ευρόπα-βεγκ 4, ένα μοντέρνο κτίριο σε γκρι χρώμα, είναι η έδρα των ολλανδικών υπηρεσιών ασφαλείας, πιο γνωστών ως AIVD. Ανάμεσα στους 1.700 υπαλλήλους της συγκαταλέγονται και κάποιοι πολύ ικανοί χάκερ. Ανθρωποι δηλαδή με αποστολή να μπαίνουν σε δίκτυα υπολογιστών, της χώρας τους ή και του εξωτερικού, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί και να «ψάχνουν». Οι περισσότερες χώρες σήμερα διαθέτουν τέτοιες ομάδες. Οπλα τους είναι ειδικά πακέτα προγραμμάτων που μπορούν να ξεπεράσουν τα εμπόδια των φραγμάτων ασφαλείας άλλων υπολογιστών, να μπουν σε σέρβερ, να «υποκριθούν» πως είναι σταθμοί βάσης για να υποκλέψουν συνομιλίες κινητών, να φυτέψουν ιούς, για να πάρουν συνομιλίες σε αίθουσες και να μπουν σε κάμερες ή να τραβήξουν δεδομένα από υπολογιστές ακόμα και μέσω απλών εγκαταστάσεων Wi-Fi.

Αποφασισμένα και συντεταγμένα λοιπόν, κάποιοι από αυτούς τους ολλανδούς χάκερ μπαίνουν στο δίκτυο πανεπιστημιακού κτιρίου σε ξένη χώρα και από εκεί αρχίζει μια μακροχρόνια παρακολούθηση.

«Ακίνητοι σαν μύγες στον τοίχο»
 

Εκτός από την όποια δυσκολία να μπεις σε ένα ξένο δίκτυο, παρά τα μέτρα ασφαλείας του, υπάρχει και η επόμενη δυσκολία, που είναι να μείνεις μέσα χωρίς να το καταλάβει ο αντίπαλος. Κυρίως αν δεν θέλεις να αρπάξεις κάτι και να φύγεις αλλά να μείνεις μέσα και να παρακολουθείς την κίνηση. Για αυτό το τελευταίο υπάρχει η πολύ παραστατική περιγραφή: «μένεις ακίνητος όπως οι μύγες στον τοίχο ενός δωματίου». Και οι χάκερ της ολλανδικής υπηρεσίας πληροφοριών έκαναν αυτό ακριβώς. Μπήκαν και έμειναν εκεί ακίνητοι και απαρατήρητοι. Και κάτι ακόμα, που όταν θα το ανακάλυψαν κάποια στιγμή οι άνθρωποι της άλλης πλευράς σίγουρα θα τρελάθηκαν. Μπήκαν και στην κάμερα ασφαλείας της αίθουσας και έτσι μπορούσαν να έχουν και φωτογραφίες όλων όσοι έμπαιναν και έβγαιναν!
 

Από το 2010 είχε δημιουργηθεί μια άλλη ομάδα χάκερ που ταλαιπώρησαν πολύ κράτη ολόκληρα, εταιρείες ενέργειας και τηλεπικοινωνιών. Βρετανοί, Ολλανδοί, Ισραηλινοί, Αμερικανοί είχαν να λένε για τα χτυπήματα της Cozy Bear. Επιδεξιότεροι κυνηγοί αυτής της… αρκούδας όμως αναδείχθηκαν τελικά οι Ολλανδοί. Ηταν αυτοί που της επιτέθηκαν πιο αποτελεσματικά από όλους και το καλοκαίρι του 2014 είχαν μπει μέσα από το δίκτυο εκεί ακριβώς που βρίσκονταν οι άνθρωποι της Cozy Bear. Σε ένα κτίριο του Στρατιωτικού Πανεπιστημίου, κοντά στην Κόκκινη Πλατεία. Και κατόρθωσαν, μέσω της κάμερας ασφαλείας, να έχουν ακόμα και τις φωτογραφίες των… θαμώνων.
 

Πέρασε το καλοκαίρι, έφθασε Νοέμβριος του 2014 και τότε σηκώθηκε κύμα. Η ομάδα της Cozy Bear ετοίμασε επίθεση κατά του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, αποκτώντας πρόσβαση στις απαραίτητες διευθύνσεις και στα συνθηματικά, με απώτερο σκοπό από εκεί να φθάσουν και στον Λευκό Οίκο. Οι Ολλανδοί όχι μόνο παρακολουθούν αλλά ειδοποιούν και τους Αμερικανούς. Ακολουθεί μάχη κυριολεκτικά μεταξύ Ρώσων και Αμερικανών, με αποκορύφωμα μια 24ωρη κυβερνοεπίθεση που θεωρήθηκε η σφοδρότερη στην ιστορία. Αυτή αποκρούεται τελικά με πολύ κόπο, με μοναδική αλλά όχι και τόσο ασήμαντη απώλεια το να μπουν στους email-servers του προέδρου Ομπάμα παίρνοντας διπλωματική αλληλογραφία και σημειώσεις. Μάλιστα λίγο έλειψε να μπουν και στο BlackBerry κινητό τηλέφωνό του.
 

Λάθη και ψέματα από τους… διαρρήκτες
 

Εδώ κάπου σχετικά με τη συνέχεια των παρακολουθήσεων και των συνεργασιών πέφτει σκοτάδι στη σκηνή. Δεν ξέρουμε για πόσο συνεχίστηκε η συνεργασία με τους Ολλανδούς, τι πληροφορίες έδωσαν, πόσο έμειναν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί και έχουμε ξανά φως όταν τον Μάιο του 2016 γίνεται εισβολή στα αρχεία δύο νευραλγικών επιτροπών προεκλογικού αγώνα του Δημοκρατικού Κόμματος (της DNC και της DCCC).
 

Αν πιστέψει κάποιος τις απόψεις που έχουν διατυπώσει οι υπεύθυνοι ασφαλείας διαφόρων εταιρειών στον χώρο αυτόν, τα λάθη που διαπράχθηκαν και από τις δύο πλευρές ήταν αρκετά χοντρά για μια τόσο λεπτή υπόθεση.
 

Η εταιρεία που κάλεσαν οι του Δημοκρατικού Κόμματος για να ελέγξει το δίκτυό τους όταν είχαν τις πρώτες υποψίες ότι κάτι δεν πήγαινε καλά ήταν η CrowdStrike και το πρόβλημα ανέλαβε να λύσει ο Ρόμπερτ Τζόνστον, που είχε εκπαιδευθεί σε τέτοια θέματα σε μια υπηρεσία Πεζοναυτών. Οπως έχει πει, αμέσως μόλις συνέδεσε το σχετικό λογισμικό άναψαν τα φώτα, δίνοντας σήμα πως υπήρχε εισβολή. Στη συνέχεια έδωσε εντολή να κάνουν πως δεν το κατάλαβαν για να διαπιστώσουν από πού ήταν η επίθεση. Για τη συνέχεια όμως το τοπίο θολώνει. Ενώ δημοσιοποιήθηκε η ανακάλυψη στις 15 Ιουνίου λέγεται πως το πρόγραμμα που είχαν εγκαταστήσει οι εισβολείς έμεινε εκεί, ως μη όφειλε, μέχρι τον Οκτώβριο.
 

Από την άλλη, λέγεται πως και οι εισβολείς δεν ήταν και τόσο «αθόρυβοι» ούτε τόσο… άοσμοι. Εγκατέστησαν δύο προγράμματα υποκλοπής όχι άγνωστα στην πιάτσα. Το X-Agent, για να παρακολουθεί την κίνηση, και το X-Tunnel, για να παίρνει στοιχεία με στιλ ηλεκτρικής σκούπας και να τα στέλνει στους… εργοδότες του. Μόνο που αυτά τα προγράμματα έχουν συνδεθεί με συγκεκριμένη ομάδα χάκερ, τη FancyBear, και αυτή με τη σειρά της ήταν παιδί μυστικών υπηρεσιών μεγάλης χώρας της Ανατολικής Ευρώπης.
 

Τα λάθη όμως, αν ήταν λάθη που έγιναν αθέλητα, δεν σταματούν εδώ. Για να μην αποκαλυφθεί η αρχική χώρα από όπου εξαπολύθηκε η επίθεση, είχαν μισθωθεί σέρβερ στη Γαλλία και από εκεί το κύκλωμα προχωρούσε σε σέρβερ στις Ηνωμένες Πολιτείες και μετά στο Δημοκρατικό Κόμμα. Μόνο που κάποια φορά όταν δινόταν η εντολή εισβολής είχαν ξεχάσει να ανοίξουν πρώτα τους σέρβερ κάλυψης και έτσι φάνηκε από ποια χώρα ξεκινούσε η όλη συνωμοσία. Επίσης οι πληρωμές για τη ναύλωση των σέρβερ, η πληρωμή για ένα σάιτ παραπληροφόρησης, το DCLeaks, και για την παραχώρηση διεύθυνσης μέσω linuxkrnl.net για να στέλνει εκεί το X-Tunnel ό,τι έβρισκε, όλα πληρώθηκαν με bitcoin, πιστεύοντας πως αυτό δεν θα άφηνε ίχνη. Αλλά συνέβη το αντίθετο. Διότι με το σύστημα blockchain δεν μαθαίνεις ποιος έκανε τη συναλλαγή, αλλά είναι προσβάσιμο σε όλους για πάντα και χωρίς δυνατότητα αλλοίωσης το ότι οι πληρωμές όλες έγιναν από το ίδιο σημείο. Τέλος, και οι μετατροπές των κειμένων σε .pdf αρχεία πρόδωσαν τη γλώσσα που προτιμούσαν οι εισβολείς! Προτού όμως καν βγει στον Τύπο η εισβολή, βγαίνει, λες και από καλό σκηνοθέτη φτιαγμένο, κάτι αρκετά περίεργο.
 

Ο Guccifer 2.0 και το WikiLeaks
 
Εμφανίζεται στο Διαδίκτυο κάποιος με το όνομα Guccifer 2.0 που ισχυρίζεται ότι είναι ρουμάνος χάκερ και ότι αυτός μόνος του έκανε την εισβολή στα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος. Και με το εντελώς ιδιαίτερο στοιχείο ότι η εμφάνιση του Guccifer 2.0 γίνεται μία ημέρα προτού οι Δημοκρατικοί ανακοινώσουν επίσημα την υποκλοπή.
 

Από τότε έχουν αμφισβητηθεί τα πάντα σχετικά με τον χάκερ αυτόν. Από την ύπαρξή του την ίδια, αν και ήταν πριν γνωστός κάποιος με αυτό το όνομα, έως και οι γνώσεις του σχετικά με τη… ρουμανική γλώσσα.
 

Το μεγαλύτερο πάντως κατόρθωμα του «Guccifer» ήταν το να στείλει 19.252 από τα υποκλαπέντα ηλεκτρονικά μηνύματα στο WikiLeaks που τα δημοσίευσε στις 22 Ιουλίου.
 

Ακολούθησε άλλο ένα κύμα δημοσιεύσεων, αυτή τη φορά με τα μηνύματα του υπευθύνου του προεκλογικού αγώνα των Δημοκρατικών όταν ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών είχε στριμωχθεί με τις καταγγελίες για ανοίκειες επιθέσεις σε γυναίκες.
 

Οι «αυθόρμητες» διαδηλώσεις
 

Νέα Υόρκη, Ιούνιος και Ιούλιος 2016. Δημιουργείται μια ομάδα στο Facebook με το όνομα Being Patriotic και ένας λογαριασμός στο Twitter με τον τίτλο @March for Trump. Σκοπός όλων αυτών είναι να οργανωθούν δύο πολιτικές διαδηλώσεις στη Νέα Υόρκη. Μία στις 25 Ιουνίου και μία στις 23 Ιουλίου. Οι αναφερόμενοι ως κατηγορούμενοι στο πόρισμα του ανακριτή Μίλερ αγόρασαν χώρο διαφήμισης επίσης στο Facebook για να προωθήσουν την ιδέα των διαδηλώσεων.

Εκτός αυτού όμως φέρεται ότι χρησιμοποίησαν ψεύτικα ονόματα δήθεν συμπολιτών τους και με αυτά έστειλαν μηνύματα και μέσω Twitter σε αληθινά πρόσωπα, που είχαν ψαρέψει τα στοιχεία τους από το Διαδίκτυο παροτρύνοντας τους «αληθινούς» πολίτες να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις. Σε κάποια από αυτά τα μηνύματα προσφερόταν και χρηματικό ποσόν για τα έξοδα. Κάποιος πρόθυμος μάλιστα δέχθηκε να φτιάξει και τις αφίσες. Προς επιβεβαίωση έχει δοθεί και ένα ψεύτικο όνομα που χρησιμοποιήθηκε (joshmilton@gmail.com) για τον σκοπό αυτόν.
 

Πιο πριν, είχαν γίνει και άλλες «πρόβες» για να λαδωθεί ο μηχανισμός. Εμφανίζεται στο Facebook μια ομάδα με το όνομα Heart of Texas που ξαφνικά καλεί τους Τεξανούς (μαζί με τα όπλα τους!) για το μεσημέρι της 21ης Μαΐου σε διαμαρτυρία για ένα ισλαμικό κέντρο στο Χιούστον με το σύνθημα: «Στοπ στην ισλαμοποίηση του Τέξας». Οπως αποδείχθηκε μετά, ήταν κι αυτή η σελίδα μία από τις 470 που φτιάχτηκαν στο Facebook σε άλλη χώρα και πολύ πιο μακριά φυσικά από το Τέξας.

Τα υπόγεια ρεύματα στον κυβερνοχώρο
 

Οποιος νομίζει ότι τα προηγούμενα είναι μια παλιά και εντελώς εσωτερική ιστορία του ρωσοαμερικανικού Ψυχρού Πολέμου, με πολιτικό άρωμα μόνο, διαψεύδεται και από τα όσα συνεχίζουν να βγαίνουν.
 

Από το υπουργείο Δικαιοσύνης στις Ηνωμένες Πολιτείες μόλις την προηγούμενη εβδομάδα έγινε γνωστό ότι από τις 23.9.2018 έχει απαγγελθεί κατηγορία εναντίον της Γελένα Χουσιαΐνοβα, 44 ετών, που βέβαια βρίσκεται αυτή τη στιγμή εκτός της χώρας, με την κατηγορία ότι από το 2016 μέχρι και το καλοκαίρι αυτό μέσα από το Διαδίκτυο, διαχειριζόμενη ένα κεφάλαιο μερικών εκατομμυρίων δολαρίων, δημιουργώντας ψεύτικους λογαριασμούς στο Facebook και στο Twitter, υποστηρίζοντας οργανώσεις όπως την περιβόητη Ενωση υπέρ της Ατομικής Κατοχής Οπλων (NRA), με τη συνέργεια και άλλων, προσπάθησε να επηρεάσει και αυτές τις ενδιάμεσες εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου και με μελλοντικό στόχο ίσως και τις προεδρικές του 2020.
 

Στο κατηγορητήριο αναφέρονται παραδείγματα όπου εκφράζονται απόψεις εναντίον πολιτικών προσώπων αλλά και το ποιες ήταν οι οδηγίες ώστε να πιάνουν τόπο οι δήθεν γνώμες των «ψευδοπροσώπων». Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι σύμφωνα με μια οδηγία στα όχι λευκής καταγωγής μέλη της κοινότητας LGBT (Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι, Τρανς) θα πρέπει να απευθύνεται το «ψευδοπρόσωπο» με πολύ πιο απλά λόγια και νοήματα διότι έχουν «μειωμένη αντίληψη». Επίσης σε κάποιο άλλο ψευτοσάιτ αναφερόταν ότι η κάθε οικογένεια μετανάστη που εκδιώκεται από τη χώρα ελαφραίνει το κράτος κατά 700.000 δολάρια.

Κοινωνικά δίκτυα ευάλωτα και απροστάτευτα
 

Ο κυβερνοχώρος μοιάζει περισσότερο με μια θάλασσα που δεν ξέρεις το κάθε πλοίο, όταν το συναντάς, από πού έρχεται και πού πηγαίνει, άσχετα με τη σημαία που έχει αναρτήσει. Και τα λιμεναρχεία, λέγε με Facebook, Twitter, Instagram, έχουν κι αυτά τα προβλήματά τους. Δεν είναι άσχετο με τα παραπάνω το ότι ακριβώς στις 18 Αυγούστου διέκοψε τη συνεργασία του με το Facebook ο (από ελληνική οικογένεια όπως λέει) Αλεξ Στάμος, ο ανώτατος έως τότε υπεύθυνος ασφαλείας της τεράστιας αυτής εταιρείας. Και ο λόγος δεν ήταν βέβαια πως πηγαίνει στο Χάρβαρντ για να διδάξει εκεί Συστήματα Ασφαλείας αλλά το ότι από την άνοιξη είχε διαφωνήσει με τα ανώτατα στελέχη του Facebook για την πολιτική που ακολουθούσαν ώστε να αντιμετωπίσουν όσο γίνεται πιο χαμηλόφωνα και «ξώφαλτσα» τις επεμβάσεις των Ρώσων στα αμερικανικά χωρικά ύδατα του κυβερνοχώρου. Ανέφερε μάλιστα σε συνέντευξή του ότι: «Η Αμερική μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ μέσα σε δύο χρόνια είχε διπλασιάσει τη ναυτική της δύναμη στον Ειρηνικό Ωκεανό, ενώ τώρα, μετά τις επιθέσεις που δέχθηκε από «άλλα κράτη» στον κυβερνοχώρο, απορώ για το ότι δεν έχει γίνει τίποτα».
 

Με τη χρήση των χωρίς ανθρώπους-πιλότους drones ο πόλεμος έγινε κάτι πολύ πιο ψυχρό, σχεδόν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι, και τα πλήγματα πιο εύκολα. Από μακριά και με ασφάλεια. Τώρα και το να φέρεις αναστάτωση στην κοινωνία ενός κράτους μπορεί να γίνεται επίσης ψύχραιμα, κυνικά και από μακριά, αρκεί να ξέρεις να χειρίζεσαι καλά τα δίκτυα και τους υπολογιστές. Καιρός να πιστέψουν όλοι πως οπουδήποτε, πλέον, «(θα) ζουν ανάμεσά μας». Τίποτα στον χώρο των δικτύων δεν είναι ιδιωτικό, κρυφό, εχέμυθο και η εμπιστοσύνη στα ανεξέλεγκτα ταυτίζεται με την αφέλεια.

Μια γνώμη από το κέντρο των γεγονότων

Ο Σκοτ Σέιν είναι ο αρμόδιος ρεπόρτερ στους «New York Times» σχετικά με τις υπηρεσίες εθνικής ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών (FBI, CIA, NSA κ.λπ.) και είναι γνωστός στους αναγνώστες του ΒΗΜΑ-Science από παλαιότερο άρθρο μας όπου είχε μιλήσει σχετικά με τον ρόλο των drones στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών, με δεδομένο ότι είναι και ο συγγραφέας ενός εξαιρετικού βιβλίου για το θέμα αυτό («Objective Troy: A Terrorist, a President, and the Rise of the Drone»).

Εχοντας παρακολουθήσει από πολύ κοντά την υπόθεση των υποκλοπών, στις 22.9.2018 έγραψε στην εφημερίδα όπου εργάζεται ένα ακόμη τρισέλιδο άρθρο (μαζί με τον Μαρκ Μαζέτι), συνοψίζοντας τα όσα μέχρι στιγμής είναι γνωστά για την υπόθεση. Ζητήσαμε λοιπόν τη γνώμη του ως προς το θέμα αυτό που συνταράσσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ακόμη και τώρα.

Κατ’ αρχάς θεωρεί πως οι (κυβερνο)επιθέσεις συνεχίζονται ακόμη και τώρα με τη μορφή αυτή των ψευδοπροσώπων μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και παραπέμπει στην πρόσφατη απαγγελία κατηγοριών και κατά της Χουσιέναβα.

Ως προς το αν κατά τη γνώμη του αυτός ο πόλεμος μέσω των υπολογιστών επηρέασε αποφασιστικά το αποτέλεσμα των εκλογών απαντά επί λέξει: «Είναι αδύνατον να αποδείξεις ποιο ήταν το αποτέλεσμα όλων αυτών των προσπαθειών. Αλλά πιστεύω πως δεν είναι παράλογο να θεωρήσεις ότι με όλη αυτή την εκστρατεία στα κοινωνικά δίκτυα, με τις εισβολές και τις ψευτοδιαρροές, τελικά αυτό να έκανε και τη διαφορά σε μια εκλογική αναμέτρηση με (εξ αρχής) τόσο μικρή διαφορά».

Μετά τα όσα έχουν συμβεί, από το 2014 έως σήμερα, πιστεύει ότι το FBI, η NSA, το υπουργείο Εξωτερικών, ακόμη και ο Λευκός Οίκος αποδείχθηκαν όχι και πολύ καλά προετοιμασμένοι για έναν τέτοιο πόλεμο; Ο κ. Σέιν, έχοντας παρακολουθήσει στενά και για χρόνια τις υπηρεσίες αυτές, δεν έχει πρόβλημα να παραδεχθεί ότι πράγματι δεν ήταν προετοιμασμένες για αυτές τις επιθέσεις. Τώρα προσπαθούν να κερδίσουν το χαμένο έδαφος αλλά όπως λέει: «Η εντύπωσή μου είναι πως έχουν πολύ δρόμο ακόμη μέχρι να μπορέσουν να προστατεύσουν πραγματικά μια αμερικανική εκλογική διαδικασία από κάποια ξένη επιρροή».

Σχετικά με τον ρόλο των Facebook, Instagram, Twitter και αν έκαναν αυτό που έπρεπε είναι κατηγορηματικός: «Εμφανίστηκαν εξ ίσου αργοί στην αντίδρασή τους όσο και η κυβέρνηση ως προς το να αναγνωρίσουν την απειλή. Στην αρχή η θέση τους ήταν ότι απλώς έδωσαν στο κοινό μια ουδέτερη πλατφόρμα. Αλλά τα τελευταία χρόνια έχει γίνει φανερό ότι αυτές οι εταιρείες πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για ό,τι εμφανίζεται στις πλατφόρμες τους, αν και παρουσιάζονται απρόθυμες να δεχθούν κάτι τέτοιο».

Μπορεί να φθάσουμε σε απαγόρευση ενεργειών όπως είναι τα τρολ ή γενικότερα ο πόλεμος μέσω «πληροφοριών»; «Το να υποδύεσαι τον Αμερικανό ενώ είσαι αλλοδαπός ή να διατεθούν χρήματα ή άλλα μέσα από το εξωτερικό σε έναν υποψήφιο είναι ήδη παράνομο. Ομως το Κογκρέσο πιστεύω πως θα είναι πολύ προσεκτικό όσον αφορά την απαγόρευση διαφόρων άλλων τρόπων επικοινωνίας, με δεδομένη και την Πρώτη Τροποποίηση του αμερικανικού Συντάγματος (σχετικά με τα ατομικά δικαιώματα)».

Οι έρευνες για το Russiagate

· Σύμφωνα με τα όσα ισχύουν σήμερα, ο αναπληρωτής γενικός εισαγγελέας των Ηνωμένων Πολιτειών Ροντ Ρόζενσταϊν, Ρεπουμπλικανός, έχει διορίσει τον, επίσης Ρεπουμπλικανό, Ρόμπερτ Μίλερ ως ειδικό ανακριτή από τον Μάιο του 2017 και του έχει δώσει εντολή να ερευνήσει «τους τυχόν δεσμούς που υπήρξαν μεταξύ της ρωσικής κυβέρνησης και της προεκλογικής εκστρατείας τού τότε υποψηφίου Ντόναλντ Τραμπ». Και μαζί οτιδήποτε άλλο σχετικό με την παρεμπόδιση του ανακριτικού έργου και το αδίκημα της ψευδορκίας. Αρα το εύρος για την έρευνα αυτήν είναι τεράστιο.

· Δυστυχώς ανά πάσα στιγμή ο πρόεδρος τω Ηνωμένων Πολιτειών μπορεί να απολύσει τον ειδικό ανακριτή. Για να μην μπορέσει μια τέτοια ενέργεια να σταματήσει την πρόοδο της έρευνας οι Μίλερ και Ρόζενσταϊν έχουν μοιράσει τις επιμέρους υποθέσεις σε ομάδες νομικών που ανήκουν στο υπουργείο Δικαιοσύνης και αναφέρονται στον Μίλερ.

· Ο ειδικός ανακριτής περιστοιχίζεται από μια ομάδα δεκαέξι περίπου ειδικών συνεργατών («17 του Δημοκρατικού Κόμματος που θέλουν να με φάνε» τους αποκαλεί ο πρόεδρος Τραμπ) και κεντρικά απαγγέλλει κατηγορίες για όσους βρίσκει ενόχους. Δεν επιμερίζει όμως ποινές και δεν επικοινωνεί με οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον γενικό εισαγγελέα, που αυτός, όταν το κρίνει, ανακοινώνει το τι γίνεται.

· Αυτή τη στιγμή ο ανακριτής Μίλερ έχει εκδώσει δύο κατηγορητήρια. Το ένα για την εισβολή στα αρχεία του Δημοκρατικού Κόμματος και την υποκλοπή των αρχείων και το άλλο για τη δημιουργία των ψευδοπροσώπων (trolls) με σκοπό να επηρεάσουν το 2016 το εκλογικό αποτέλεσμα. Οι κατηγορούμενοι είναι όλοι ρώσοι πολίτες.

· Επίσης, ο γενικός εισαγγελέας με βάση τις κατηγορίες που διατυπώνει η ομάδα Μίλερ αναθέτει σε περιφερειακούς δικαστές όπως η κυρία Φρίντριχ τη διεξαγωγή της σχετικής δίκης, όπως έχει γίνει ήδη με τους Τζορτζ Παπαδόπουλος (14 ημέρες φυλάκιση και 9.500 δολάρια πρόστιμο) και Ρίτσαρντ Πινέδο (6 μήνες + 6 κατ’ οίκον περιορισμό + τα έξοδα παρακολούθησής του από υπολογιστή).

· Ο γενικός εισαγγελέας μπορεί να απαγορεύσει στον ειδικό ανακριτή να ασχοληθεί με κάποιο τμήμα της υπόθεσης και αυτό να κρατηθεί μυστικό μέχρι το τέλος της υπόθεσης. Μόνο το Κογκρέσο μπορεί να ξέρει γι’ αυτές τις ενέργειες.

· Οι δυο τους πάντως, Μίλερ και Ρόζενσταϊν, δεν μπορούν να διατυπώσουν κατηγορίες κατά του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά μόνο το Κονγκρέσο, γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία σε ποιον θα ανήκει η πλειοψηφία μετά τις 6 Νοεμβρίου.

Το μικρό «λεξικό» του… ψαρέματος

· Phising είναι η παράνομη προσπάθεια να αποκτήσει κάποιος προσωπικά στοιχεία (συνθηματικά, αριθμούς λογαριασμών, διευθύνσεις) όσο γίνεται περισσότερων χρηστών του Διαδικτύου.

· Spearfishing, δηλαδή κάτι σαν ψάρεμα με ψαροντούφεκο, είναι το ψάρεμα που κατευθύνεται έναντι συγκεκριμένων χρηστών του Διαδικτύου.

· Whaling (φαλαινοθηρία) είναι όταν το διαδικτυακό ψάρεμα στρέφεται ενάντια σε πολύ υψηλά ιστάμενους αξιωματούχους, όπως ήταν η προσπάθεια να μπουν στον υπολογιστή του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.

· Ψάρεμα με φίλτρα είναι το να κρύβεις την προέλευση της επίθεσης βάζοντας φωτογραφίες ή άλλη εικονογράφηση επάνω από τις διευθύνσεις για να ξεγελάσεις το αντι-phishing λογισμικό ασφαλείας.

· Πώληση στοιχείων ανύποπτων χρηστών. Η δικαστής Ντάμπνι Φρίντριχ στις 10 αυτού του μήνα επέβαλε ποινή φυλάκισης 6 μηνών και άλλους 6 μήνες κατ’ οίκον περιορισμό στον Ρίτσαρντ Πινέδο, 28 ετών, κάτοικο Καλιφόρνιας. Πρόκειται για ένα από τα πολύ μικρά ψάρια της μεγάλης υπόθεσης για τη φερόμενη αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος στις προεδρικές του 2016.

· Είχε φτιάξει μια διαδικτυακή εταιρεία, την Auction Essistance, που η δουλειά της ήταν να πουλάει κλεμμένους αριθμούς λογαριασμών τραπέζης σε όποιον είχε πρόβλημα με τη χρήση του PayPal. Δηλαδή, αν δεν μπορούσες να περάσεις από τις απαραίτητες ερωτήσεις και απαιτήσεις για να βγάλεις προπληρωμένη κάρτα και να έχεις δοσοληψίες στο Διαδίκτυο, μπορούσες να απευθυνθείς στον Πινέδο. Εκείνος είχε βρει και αγοράσει, σε τιμή 20 δολαρίων τον έναν, μερικές εκατοντάδες αριθμούς λογαριασμών υπαρκτών προσώπων, που δεν γνώριζαν καν ότι είχαν υποκλαπεί τα στοιχεία τους από χάκερ.

· Πουλούσε τα στοιχεία αυτά προς 40 δολάρια τον έναν, αλλά είχε την κακή τύχη μια δεκάδα περίπου από αυτούς να αγοραστούν όχι για καλό σκοπό βέβαια, αλλά από αλλοδαπούς, που έπιασαν τις δοσοληψίες τους οι κεραίες της ομάδας Μίλερ.

· Δέχθηκε την ενοχή του και έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για το πώς γινόταν η όλη κομπίνα και βοήθησε να ταυτοποιηθούν όσοι ενδιέφεραν τον ανακριτή Μίλερ και τους βοηθούς του.

· Την Πέμπτη 18.10, άλλο τμήμα του υπουργείου Δικαιοσύνης διατύπωσε κατηγορητήριο κατά της Ελένα Χουσιέναβα, 44 ετών, που όμως μένει πια σε μεγάλη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης, ως υπεύθυνης μιας ολόκληρης «φάρμας τρολ», δηλαδή μιας φίρμας με υπολογιστές που δημιουργώντας ψευδοπρόσωπα στο Διαδίκτυο προσπάθησε να σπείρει διχόνοια στην αμερικανική κοινωνία και να επηρεάσει τις ερχόμενες εκλογές του Νοεμβρίου για το Κογκρέσο.

https://www.tovima.gr/printed_post/oi-skoteinoi-dromoi-ton-xaker/