Έκθεση της Deutsche Bank : Ηλεκτρονικές ταυτότητες (eIDs) στην Ευρώπη, Σεπτ 2010

Δείτε ποιους εξυπηρετεί και από ποιους προωθείται η ηλεκτρονική διακυβέρνηση και τα προϊόντα της. Σε ποιους πάμε να εμπιστευθούμε τις ζωές μας. Αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο σαν καταναλωτικό υποκείμενο της χρηματαγοράς. Είναι φυσικό να έχουν στο μυαλό τους το πως θα δημιουργήσουν δομές που θα εξυπηρετούν αποκλειστικά το αντικείμενο τους και να αδιαφορούν παντελώς για τις συνέπειες που θα έχει αυτό στο ανθρώπινο πρόσωπο. Σε όλο το κείμενο αναφέρονται οι ωφέλειες που θα έχει η χρηματαγορά από τα eIDs αλλά γα τη ζημιά που θα υποστεί κάποιος όταν κλαπεί το eID του, τίποτα. Αυτά είναι ασήμαντες λεπτομέρειες. Τεχνοκράτες - οικονομολόγοι που ψάχνουν να αυξήσουν τα κέρδη των τραπεζών με πνεύμα καθαρά κερδο - τραπεζικό και καθόλου ανθρωποκεντρικό. Τι δουλειά έχουμε εμείς με αυτούς;

Μέσα στους "τυχερούς" λαούς, που θα μπορούν πλέον να αγοράζουν χρηματοοικονομικά προϊόντα εξ'αποστάσεως, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και τον Αφγανικό, μιας και για αυτό το λαό, η λύση όλων των προβλημάτων του, σύμφωνα με την Κυβέρνησή του, είναι η Αφγανική Κάρτα του Πολίτη !!! (http://id-ont.blogspot.com/2010/12/blog-post_13.html). Τυχεροί Αφγανοί ...

Διάβαστε τα βασικά σημεία της μελέτης της Deutsche Bank:
Το Τμήμα Μελετών της Deutsche Bank δημοσίευσε μια μελέτη του για την υφιστάμενη κατάσταση σχετικά με την χρήση των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων (eIDs) στα Ευρωπαϊκά κράτη.

Η Τράπεζα στις αναφορές της συνδυάζει την ηλεκτρονική ταυτότητα (eID) με την ηλεκτρονική υπογραφή (QES). Τα θεωρεί αναπόσπαστα στοιχεία ή τουλάχιστον ότι πρέπει στο μέλλον η δυνατότητα της ηλεκτρονικής υπογραφής να παρέχεται οπωσδήποτε στην ηλεκτρονική ταυτότητα.

Θα αναρωτηθεί κανείς: Γιατί ενδιαφέρεται μια τράπεζα για την χρήση ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και διαθέτει χρόνο για να φτιάξει μια μελέτη; Την απάντηση την διαβάζουμε στην πρώτη σελίδα:

Οι διασυνοριακές χρηματοοικονομικές υπηρεσίες βρίσκονται σε νηπιακό στάδιο. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι σήμερα είναι πρακτικά αδύνατο για κάποιον να «αγοράσει» χρηματοοικονομικά προϊόντα χωρίς φυσική παρουσία. Ως παράδειγμα παραθέτει το άνοιγμα ενός τραπεζικού λογαριασμού !!! Η χρήση όμως ηλεκτρονικών ταυτοτήτων με ηλεκτρονική υπογραφή θα οδηγήσει στην εξάλειψη αυτών των δυσκολιών….

Σχόλιο δικό μας: Λιγότεροι υπάλληλοι, λιγότερα έξοδα, περισσότερα κέρδη…

Από την έρευνα αυτή μπορούμε να αντλήσουμε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία:

• Παρουσιάζονται δύο αντίθετες καταστάσεις:
• η Εσθονία από την μια πλευρά, η οποία έχει ηλεκτρονικές ταυτότητες από το 2002 και τις χρησιμοποιεί η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού στη χώρα αυτή και
• η Αγγλία από την άλλη, η οποία εγκατέλειψε τα σχέδιά της για ηλεκτρονική ταυτότητα (σελ 1: Whereas in Estonia eIDs have been issued since 2002 and are already in widespread use, the United Kingdom in now abandoning its eID scheme.)

• Η ηλεκτρονική ταυτότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάθε υπηρεσία που χρειάζεται να αποδείξει την ταυτότητά του ο πολίτης και μπορεί να χρησιμοποιήσει ηλεκτρονικές υπηρεσίες: έγγραφα του δημοσίου, υπηρεσίες, υπηρεσίες υγείας και χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Ο τομέας της παροχής υπηρεσιών δημιουργεί το 74% του παραγόμενου πλούτου και απασχολεί το 70% του εργατικού πληθυσμού στην Ευρώπη. «Να γιατί πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά πως αυτή η προοπτική θα «διοχετευθεί» στο internet ξεπερνώντας τα εθνικά σύνορα, μέσα την Ευρωπαϊκή Αγορά», σημειώνει η έκθεση. (σελ 2: That is why it makes sense to give serious consideration to how this potential can be tapped via the internet across borders within the internal European Market.)

Σχόλιο δικό μας: Μήπως γυαλίζει το «μάτι» των τραπεζών με τις ηλεκτρονικές ταυτότητες; Μήπως με τη χρήση τους οι τράπεζες υπολογίζουν ότι θα μειώσουν τόσο πολύ το κόστος τους, που για αυτές ισοδυναμεί με νέο El Dorado από όπου θα βγάλουν χρυσάφι για τις τσέπες τους;

• 12 από τις 30 ευρωπαϊκές χώρες εκδίδουν ηλεκτρονικές ταυτότητες και άλλες 9 σχεδιάζουν να το κάνουν. Η ηλεκτρονική υπογραφή χρησιμοποιείται σε 13 από τις 30 χώρες.

• Σημαντικό ποσοστό χρήσης ηλεκτρονικής ταυτότητας συναντάμε μόνο στην Εσθονία (90%). Άλλες χώρες έχουν: Ισπανία (40%), Βέλγιο (30%) Σουηδία (28%). Πολύ χαμηλά ποσοστά συναντάμε στην Λιθουανία (12%) και Πορτογαλία (12%). Η Φιλανδία έχει περίπου 5% και η Ιταλία 2%. (σχήμα 2). Οι υπόλοιπες 4 χώρες από τις 12 δεν περιλαμβάνονται στο γράφημα. Συμπεραίνουμε ότι η χρήση είναι ελάχιστη. Η λέξη που χρησιμοποιεί η έρευνα για την χρήση είναι penetration. Στην κυριολεξία της σημαίνει διείσδυση. Οι λόγοι λοιπόν που σύμφωνα με την έρευνα, η διείσδυση της κάρτας στο κοινό είναι χαμηλή, και κατά συνέπεια πρέπει να υπάρξει προσαρμογή, είναι οι εξής:
• Στις περισσότερες χώρες η χρήση της ηλεκτρονικής ταυτότητας είναι προαιρετική, όπως: Αυστρία, Βέλγιο, Φιλανδία, Λιθουανία, Σουηδία και Ιταλία. Επίσης σε κάποιες χώρες δεν είναι υποχρεωτικό να έχει κάποιος μαζί του καν ταυτότητα.
• Η χρήση του internet, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την χρήση ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, διαφέρει από χώρα σε χώρα.
• Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση (e-government) και το ηλεκτρονικό εμπόριο (e-commerce) που απαιτούν ηλεκτρονική ταυτότητα, είναι σε νηπιακό στάδιο (under-developed), όποτε είναι πολύ μικρό το κίνητρο για τους πολίτες για να την χρησιμοποιήσουν.
• Η νομοθεσία διαφέρει από χώρα σε χώρα. Ως παράδειγμα παρατίθεται ότι υπάρχει διαφορετική ερμηνεία σε κάθε χώρα για τις έννοιες ταυτότητα και ταυτοποίηση (identity, identification). Άλλο παράδειγμα είναι ότι χρειάζονται διαφορετικά πιστοποιητικά σε κάθε χώρα για να ανοίξει κάποιος έναν τραπεζικό λογαριασμό.
• Υπάρχουν τεχνολογικές διαφορές στις εφαρμογές και προβλήματα συμβατότητας μεταξύ των μηχανημάτων που χρησιμοποιούνται. Ως παράδειγμα επίλυσης αυτών των προβλημάτων αναφέρει η έρευνα ότι πρέπει οι πληροφορίες που θα περιέχονται σε μια Ρουμάνικη ταυτότητα να μπορούν να διαβασθούν από έναν αναγνώστη καρτών στην Φιλανδία και να γίνονται αποδεκτές από μια Πορτογαλική τράπεζα ως απόδειξη ταυτότητας. 

Αναλυτικά η μελέτη εδώ: http://www.dbresearch.de/PROD/DBR_INTERNET_DE-PROD/PROD0000000000262236.pdf

Εκθεση της Deutsche Bank : Ηλεκτρονικές ταυτότητες στην Ευρώπη, Σεπτ 2010