Βιομετρική παρακολούθηση: το τέλος της ανωνυμίας

Στην εποχή της βιομετρικής παρακολούθησης, δεν υπάρχει μέρος για να κρυφτεί κάποιος. Η ενοχοποίηση μπορεί να γίνει ακόμα και από selfie.

Στην εποχή της βιομετρικής παρακολούθησης, δεν υπάρχει μέρος για να κρυφτεί κάποιος. Η ενοχοποίηση μπορεί να γίνει ακόμα και από selfie. Από το 2008 έως το 2010, όπως αποκάλυψε ο Έντουαρντ Σνόουντεν, η αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας (NSA) συνεργάστηκε με το Αρχηγείο Επικοινωνιών της βρετανικής κυβέρνησης για να παρέμβει σε φωτογραφικά στοιχεία πάνω από 1,8 εκατομμυρίων χρηστών του Yahoo. Οι οργανισμοί αυτοί ανέλυαν φωτογραφίες που κατέβαζαν από διαδικτυακές κάμερες και τις σάρωναν για να εντοπίσουν γνωστούς τρομοκράτες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν την υπηρεσία για να επικοινωνούν, ταιριάζοντας πρόσωπα από τα βίντεο με τους υπόπτους, με τη βοήθεια μιας νέας τεχνολογίας που ονομάζεται αναγνώριση προσώπου.

Το αποτέλεσμα ήταν καθαρά καφκικό, με αθώους ανθρώπους να πιάνονται στα δίχτυα της παρακολούθησης. Στην πραγματικότητα, στην προσπάθειά του να βρει πρόσωπα, το πρόγραμμα Οπτικών Νεύρων του Πενταγώνου κατέγραψε διαδικτυακό σεξ από τους στόχους οι οποίοι είχαν άγνοια –μάλιστα πάνω από το 11 τοις εκατό του υλικού που συνέλεξε το πρόγραμμα ήταν «ανεπιθύμητο γυμνό», ενώ προειδοποίησαν τους εργαζόμενους να μην έχουν πρόσβαση σε αυτό, σύμφωνα με τα έγγραφα. Και αυτό είναι μόνο η αρχή για το τι μπορεί να σημαίνει για εμάς η τεχνολογία αναγνώρισης.

Κατά την τελευταία δεκαετία, η αναγνώριση προσώπου έχει γίνει μια ταχέως αναπτυσσόμενη εμπορική βιομηχανία, που έχει περάσει από τα κυβερνητικά προγράμματα στην καθημερινή ζωή. Η τεχνολογία θεωρείται ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την ασφαλή επιβεβαίωση ταυτότητας, με την οικονομική υποστήριξη μιας νέας ισχυρής εταιρείας στην Ουάσινγκτον, της Secure Identity & Βιομετρικά Association (SIBA).

Για κάποιους, η αναγνώριση προσώπου ακούγεται καλοήθης, ακόμη και βολική. Περπατάς στο διεθνές σημείο ελέγχου σε ένα γερμανικό αεροδρόμιο, κοιτάζεις επάνω σε μια φωτογραφική μηχανή και πας στη χώρα χωρίς καν να χρειαστεί να βγάλεις διαβατήριο – η φωτογραφία σου είναι στο αρχείο, η κάμερα ξέρει ποιος είσαι. Περιπλανιέσαι σε ένα κατάστημα και σε υποδέχονται με εξατομικευμένες προτάσεις: το δίκτυο του καταστήματος έχει αρχείο με το αγόρασες τελευταία φορά. Το Facebook χρησιμοποιεί ήδη την αναγνώριση προσώπου για να προτείνει ποιους φίλους να επισημάνετε στις φωτογραφίες σας.

Η τεχνολογία όμως έχει και μια σκοτεινή πλευρά. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ βρίσκεται στη διαδικασία δημιουργία τους μεγαλύτερου αρχείο του κόσμου με δεδομένα αναγνώρισης προσώπου, με στόχο να αναγνωρίζει κάθε πρόσωπο που έρχεται στην χώρα. Η δημιουργία μιας τέτοιας βάσης δεδομένων θα σήμαινε ότι ο καθένας θα μπορούσε να εντοπιστεί οπουδήποτε εμφανίζεται το πρόσωπό του, είτε πρόκειται σε έναν δρόμο ή σε ένα εμπορικό κέντρο.

Δεν είναι και τόσο τέλειο 

Το σύστημα αναγνώρισης προσώπου έχει δύο συνιστώσες; έναν αλγόριθμο και μια βάση δεδομένων. Ο αλγόριθμος είναι ένα πρόγραμμα υπολογιστή που παίρνει μια εικόνα ενός προσώπου και την αποδομεί σε μια σειρά χαρακτηριστικών και αναλογικών προτύπων, όπως η απόσταση μεταξύ των ματιών για παράδειγμα. Αυτή η διαδικασία της μετατροπής μοναδικών βιολογικών χαρακτηριστικών σε μετρήσιμα στοιχεία είναι γνωστή ως βιομετρική.

Μαζί, τα σημεία από τα δεδομένα του προσώπου δημιουργούν ένα «αποτύπωμα προσώπου» που, όπως και ένα δακτυλικό αποτύπωμα, είναι μοναδικό σε κάθε άτομο. Μερικά πρόσωπα περιγράφονται ως ανοιχτά βιβλία: με μια ματιά, ένα άτομο μπορεί να «διαβαστεί». Η τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου κάνει αυτή την παρομοίωση κυριολεκτική. «Μπορούμε να προεκτείνουν αρκετά στοιχεία από το μάτι και την περιοχή της μύτης, από αυτί σε αυτί, για να οικοδομήσουμε ένα δημογραφικό προφίλ», συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας ενός ατόμου, του φύλου και της εθνικότητά του, λέει ο Κέβιν Χάσκινς, διευθυντής επιχειρηματικής ανάπτυξης της εταιρείας αναγνώρισης προσώπου Cognitec.

Τα αποτυπώματα προσώπου συλλέγονται σε βάσεις δεδομένων και ένα πρόγραμμα υπολογιστή συγκρίνει μια νέα εικόνα ή ένα κομμάτι του βίντεο με τη βάση δεδομένων. Η Cognitec μπορεί να υπερηφανεύεται για ένα ποσοστό ακρίβειας 98,75 τοις εκατό, μια αύξηση άνω του 20 τοις εκατό κατά την τελευταία δεκαετία. Το Facebook πρόσφατα πέτυχε 97,25 τοις εκατό ακρίβεια μετά την απόκτηση βιομετρικών στοιχείων της εταιρείας Face.com το 2012.

Εικόνες με τον φωτισμό και τις γωνίες των προσώπων πρέπει να ελέγχονται αυστηρά ώστε να δημιουργηθεί ένα ζωτικό αποτυπώματα προσώπου. Η διαδικασία ονομάζεται «enrollment» (εγγραφή), ένας μάλλον οργουελικός όρος για την κατασκευή μιας εκτύπωσης και την είσοδο ενός ατόμου σε μια βάση δεδομένων αναγνώρισης προσώπου. Το πώς η αναγνώριση προσώπου χρησιμοποιείται ήδη παραπέμπει στο πόσο θα μπορούσε να επεκταθεί. Χρησιμοποιείται σε στρατιωτικές βάσεις για να ελέγχουν ποιος έχει πρόσβαση σε απαγορευμένες περιοχές. Στο Ιράκ και το Αφγανιστάν είχε χρησιμοποιηθεί για να ελέγξει τις εικόνες των κρατουμένων έναντι των καταζητούμενων της Αλ- Κάιντα. Το αστυνομικό τμήμα Σιάτλ εφαρμόζει ήδη την τεχνολογία για τον εντοπισμό υπόπτων σε βίντεο.

Η παρουσία της τεχνολογίας είναι λεπτή και όσο ενσωματώνεται σε συσκευές που χρησιμοποιούμε ήδη, θα είναι εύκολο να παραβλεφθεί. Το πιο δυστοπικό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η NameTag, μια νεοσύστατη εταιρεία που ξεκίνησε το Φεβρουάριο και υπόσχεται να ενσωματώσει την αναγνώρισης προσώπου σε υπολογιστές που φοριούνται, όπως τα Google Glass. Το λογισμικό θα σας επιτρέπει να κοιτάζετε σε ένα γεμάτο μπαρ και να εντοπίζετε τον ανώνυμο όμορφο που έχετε βάλει στο μάτι. Η αμφιλεγόμενη εταιρεία καυχιέται επίσης ότι το προϊόν της μπορεί να εντοπίσει τους δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων.

Αναπόφευκτο δίκτυο ασφάλειας

Με την αδειοδότηση της τεχνολογίας τους σε όλους, από το στρατό ως τις νεοσύστατες εταιρείες Internet, εταιρείες όπως η Cognitec και η Animetrics εντάσσονται σε έναν παγκόσμιο κλάδο βιομετρικών στοιχείων που θα αναπτυχθεί στα 20 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2020, σύμφωνα με την Janice Kephart, ιδρύτρια της SIBA. Με χρηματοδότηση από έναν συνασπισμό επιχειρήσεων αναγνώρισης προσώπου, η SIBA ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 2014 για να «εκπαιδεύσει τους λαούς σχετικά με την πραγματικότητα της βιομετρίας, γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ της Ουάσιγκτον και της βιομηχανίας», λέει η Kephart, η οποία στο παρελθόν εργάστηκε ως σύμβουλος στην Επιτροπή για την 11^η Σεπτεμβρίου. την 11/9 . «Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας δεν έχει κάνει τίποτα για το θέμα αυτό εδώ και 16 χρόνια. Η Αμερική είναι πολύ πίσω από τον υπόλοιπο κόσμο». Η Kephart πιστεύει ότι η βιομετρική τεχνολογία θα μπορούσε να είχε αποτρέψει τις επιθέσεις της 11^ης Σεπτεμβρίου και τις διαρροές του Σνόουντεν.

Με τον εντοπισμό των ατόμων, η τεχνολογία μπορεί να αποτρέψει τους ανθρώπους από το να βρίσκονται κάπου όπου δεν θα έπρεπε. Ωστόσο, η αφθονία των βιομετρικών στοιχείων δημιουργεί ένα αναπόφευκτο δίχτυ ασφαλείας με λίγη προστασία της ιδιωτικής ζωής και δυνατότητες για σοβαρά λάθη με ολέθριες συνέπειες. Ένα σφάλμα στο σύστημα αναγνώρισης προσώπου θα μπορούσε να προκαλέσει την απόλυτη κλοπή ταυτότητας. Κάποιοι στην κυβέρνηση εκφράζουν την ανησυχία τους για το ενδεχόμενο κατάχρησης.

Αδύνατη πλέον η ανωνυμία

Πώς θα ήταν ένας κόσμος με πλήρη βιομετρική παρακολούθηση; «Εάν οι κάμερες που συνδέονται με βάσεις δεδομένων μπορούν να κάνουν αναγνώριση προσώπου, θα γίνει αδύνατο να είμαστε ανώνυμοι στην κοινωνία», λέει η Jennifer Lynch, του Electronic Frontier Foundation (EFF), που επικεντρώνεται σε θέματα ιδιωτικότητας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε άτομο στις ΗΠΑ θα παρακολουθείται παθητικά ανά πάσα στιγμή. Στο μέλλον, η κυβέρνηση θα μπορούσε να γνωρίζει πότε χρησιμοποιείτε τον υπολογιστή σας, σε ποια κτίρια μπαίνετε σε καθημερινή βάση, που ψωνίζετε και που πάτε. Είναι η απόλυτη παράνοια του Μεγάλου αδελφού.

Αλλά η ανωνυμία δεν χάνεται ήσυχα. Τα τελευταία χρόνια, μαζικές διαδηλώσεις έχουν ταρακουνήσει τις κυβερνήσεις σε χώρες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, της Συρίας και της Ουκρανίας. «Είναι σημαντικό να βγαίνουμε στην κοινωνία και να είμαστε ανώνυμοι» λέει η Lynch. Αλλά η αναγνώριση προσώπου θα μπορούσε να κάνει αδύνατο κάτι τέτοιο. Ένας διαδηλωτής στο πλήθος θα μπορούσαν να εντοπιστεί και να απολυθεί από μια δουλειά την επόμενη μέρα. Ένας λάθος αλγόριθμος σε αποτύπωμα προσώπου θα μπορούσε να στιγματίσει τους λάθος ανθρώπους σαν εγκληματίες.

Αν η βιομετρική παρακολούθηση πολλαπλασιαστεί ανεξέλεγκτα, η μόνη επιλογή που απομένει είναι να προστατεύσουμε τον εαυτό μας. Ο καλλιτέχνης Zach Blas έχει κάνει μια σειρά από στρογγυλές μάσκες, που εύστοχα ονόμασε «Κοστούμι ενοπλισμού προσώπου» και μας προετοιμάζουν για ακριβώς έναν τέτοιο κόσμο. Οι χρωματιστές με νέον μάσκες καλύπτουν τον χρήστη και κάνουν τους υπόλοιπους από εμάς να έχουμε μεγαλύτερη επίγνωση για το πώς πολιτικοποιούνται τα πρόσωπά μας.

«Αυτές οι τεχνολογίες που αναπτύσσονται από την αστυνομία και το στρατό να ποινικοποιήσουν μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού», λέει ο Blas. Εάν οι κάμερες μπορούν να μαρτυρήσουν την ταυτότητα ενός ατόμου, το υπόβαθρο και την θέση του, τι θα εμποδίσει τους αλγόριθμους να κάνουν τα ίδια λάθη με τις κυβερνητικές αρχές, δίνοντας σε ρατσιστικές ή σεξιστικές προκαταλήψεις μια δικαιολογία υποκινούμενη από τις μηχανές; «Η ορατότητα», λέει, «είναι ένα είδος παγίδας». 

http://www.antinews.gr/ANTIMAGAZINE/biometriki-parakolouthisi-to-telos-tis-anonumias/

Biometric Surveillance Means Someone Is Always Watching

By Kyle Chayka / April 17, 2014 6:06 AM EDT

In the age of biometric surveillance, there is no place to hide 

Incrimination by selfie can happen.  

From 2008 to 2010, as Edward Snowden has revealed, the National Security Agency (NSA) collaborated with the British Government Communications Headquarters to intercept the webcam footage of over 1.8 million Yahoo users.

The agencies were analyzing images they downloaded from webcams and scanning them for known terrorists who might be using the service to communicate, matching faces from the footage to suspects with the help of a new technology called face recognition.

The outcome was pure Kafka, with innocent people being caught in the surveillance dragnet. In fact, in attempting to find faces, the Pentagon's Optic Nerve program recorded webcam sex by its unknowing targets—up to 11 percent of the material the program collected was "undesirable nudity" that employees were warned not to access, according to documents. And that's just the beginning of what face recognition technology might mean for us in the digital era. 

Over the past decade, face recognition has become a fast-growing commercial industry, moving from its governmental origins—programs like Optic Nerve—into everyday life. The technology is being pitched as an effective tool for securely confirming identities, with the financial backing of a new Washington lobbying firm, the Secure Identity & Biometrics Association (SIBA).

To some, face recognition sounds benign, even convenient. Walk up to the international checkpoint in a German airport, gaze up at a camera, and walk into the country without ever needing to pull out a passport—your image is on file, the camera knows who you are. Wander into a retail store and be greeted with personalized product suggestions—the store's network has a record of what you bought last time. Facebook already uses face recognition to recommend which friends to tag in your photos.

But the technology has a dark side. The U.S. government is in the process of building the world's largest cache of face recognition data, with the goal of identifying every person in the country. The creation of such a database would mean that anyone could be tracked wherever his or her face appears, whether it's on a city street or in a mall. Today's laws don't protect Americans from having their webcams scanned for facial data.

Security CCTV. 2013 Peter Marlow/Magnum

 

Not That Perfect
Face recognition systems have two components: an algorithm and a database. The algorithm is a computer program that takes an image of a face and deconstructs it into a series of landmarks and proportional patterns—the distance between eye centers, for example. This process of turning unique biological characteristics into quantifiable data is known as biometrics.

Together, the facial data points create a "face-print" that, like a fingerprint, is unique to each individual. Some faces are described as open books; at a glance, a person can be "read." Face recognition technology makes that metaphor literal. "We can extrapolate enough data from the eye and nose region, from ear to ear, to build a demographic profile," including an individual's age range, gender and ethnicity, says Kevin Haskins, a business development manager at the face recognition company Cognitec.

Face-prints are collected into databases, and a computer program compares a new image or piece of footage with the database for matches. Cognitec boasts a match accuracy rate of 98.75 percent, an increase of over 20 percent over the past decade. Facebook recently achieved 97.25 percent accuracy after acquiring biometrics company Face.com in 2012.

So far, the technology has its limits. "The naive layman thinks face recognition is out there and can catch you anytime, anywhere, and your identity is not anonymous anymore," says Paul Schuepp, the co-founder of Animetrics, a decade-old face recognition company based in New Hampshire. "We're not that perfect yet."

The lighting and angle of faces images must be strictly controlled to create a usable face-print. Enrollment is the slightly Orwellian industry term for making a print and entering an individual into a face recognition database. "Good enrollment means getting a really good photograph of the frontal face, looking straight on, seeing both eyes and both ears," Schuepp explains.

How face recognition is already being used hints at just how pervasive it could become. It's being used on military bases to control who has access to restricted areas. In Iraq and Afghanistan, it was used to check images of detainees in the field against Al-Qaeda wanted lists. The Seattle police department is already applying the technology to identify suspects on video footage. 

The technology's presence is subtle, and as it gets integrated into devices we already use, it will be easy to overlook. The most dystopian example might be NameTag, a startup that launched in February promising to embed face recognition in wearable computers like Google Glass. The software would allow you to look across a crowded bar and identify the anonymous cutie you are scoping out. The controversial company also brags that its product can identify sex offenders on sight.

As the scale of face recognition grows, there's a chance it could take its place in the technological landscape as seamlessly as the iPhone. But to allow that to happen would mean ignoring the increasing danger that it will be misused.

 
Monitors show imagery from security cameras seen at the Lower Manhattan Security Initiative on April 23, 2013 in New York, NY. At the counter-terrorism center, police and private security personnel monitor more than 4,000 surveillance cameras and license plate readers mounted around the Financial District and surrounding parts of Lower Manhattan. credit: John Moore/Getty

Inescapable Security Net
By licensing their technology to everyone from military defense contractors to Internet start-ups, companies like Cognitec and Animetrics are churning a global biometrics industry that will grow to $20 billion by 2020, according to Janice Kephart, the founder of SIBA. With funding from a coalition of face recognition businesses, SIBA launched in February 2014 to "educate folks about the reality of biometrics, bridging the gap between Washington and the industry," says Kephart, who previously worked as a counsel to the 9/11 Commission. "The Department of Homeland Security hasn't done anything on this for 16 years. America is falling way behind the rest of the world."

Kephart believes biometric technology could have prevented the 9/11 attacks (which she says "caused a surge" in the biometrics industry) and Edward Snowden's NSA leaks. She emphasizes the technology's protective capabilities rather than its potential for surveillance. "Consumers will begin to see that biometrics delivers privacy and security at the same time," she says.

It's this pairing of seeming opposites that makes face recognition so difficult to grapple with. By identifying individuals, it can prevent people from being where they shouldn't be. Yet the profusion of biometrics creates an inescapable security net with little privacy and the potential for serious mistakes with dire consequences. An error in the face recognition system could cause the ultimate in identity theft, with a Miley Cyrus look-alike dining on Miley's dime or a hacker giving your digital passport (and citizenship) to a stranger. 

Some in government express concern over the potential for abuse. U.S. Senator Al Franken, D-Minn., has become a leading figure in the debate, noting in 2013 that face recognition "has profound implications for privacy"—namely, that there won't be any. In a February 2014 letter to NameTag, he urged the company to delay its product "until best practices for facial recognition technology are established."

Franken's suggestion points out the biggest problem with face recognition's future. Legal boundaries for the technology have not been set; we know that public face recognition data is being collected, but we don't know how it is being accessed or used.

Contrary to Kephart's assertions, the federal government has been quite busy with biometrics. This summer, the FBI is focusing on face recognition with the fourth step of its Next Generation Identification (NGI) program, a $1.2 billion initiative launched in 2008 to build the world's largest biometric database. By 2013, the database held 73 million fingerprints, 5.7 million palm prints, 8.1 million mug shots and 8,500 iris scans. Interfaces to access the system are being provided free of charge to local law enforcement authorities.

Jennifer Lynch, staff attorney for the privacy-focused Electronic Frontier Foundation (EFF), notes there were at least 14 million photographs in the NGI face recognition database as of 2012. What's more, the NGI database makes no distinction between criminal biometrics and those collected for civil service jobs. "All of a sudden, your image that you uploaded for a civil purpose to get a job is searched every time there's a criminal query," Lynch says. "You could find yourself having to defend your innocence."

Through a federal lawsuit, EFF obtained redacted NGI documents that it will soon publish. documents show that by 2015, the FBI estimates that NGI will include 46 million criminal face images and 4.3 million civil face images. The vendor building the face recognition system, MorphoTrust, was asked to design it to receive up to 55,000 direct photo enrollments per day and 2,300 per hour, as well as process 34,000 photo retrievals per day and 1,400 per hour. The statistics hint at the sheer scale of the face recognition infrastructure under construction—in one year, over 20 million Americans could be put into the system.

Documents also show that Michigan, Florida, Kansas, South Carolina, South Dakota, Hawaii and Maryland likely have already incorporated their criminal mug-shot databases into the system and that 11 more states are in discussions to work with NGI, including New York.

"Americans cannot easily take precautions against the covert, remote and mass capture of their images," Lynch said in the EFF's lawsuit statement. In a world where any camera could be used to grab a face-print, it's impossible to know where your identity will end up. To assert control, we must determine if we have a right to our own faces.

Elevator sign with surveillance monitor. JPM/Corbis

Warrantless Collection
Some legal precedents suggest that we do have a modicum of control over personal biometric data. The 1969 Supreme Court case Davis v. Mississippi determined that using fingerprints (a form of biometrics) obtained without a warrant or probable cause for arrest cannot be used in court. Likewise, "the warrantless collection and use of face-prints by law enforcement is unlikely to overcome the hurdle of the Fourth Amendment," Kirill Levashov writes in The Columbia Science and Technology Law Review. (The collection of biometrics from individuals who have been legally arrested is protected under cases like 2013's Maryland v. King.)

Yet despite cases like Davis v. Mississippi, noncriminal biometric information is already being included in criminal investigations, according to Lynch. "Law enforcement agencies are already using Department of Motor Vehicles databases," she says. "We know that law enforcement agencies including the FBI are searching those databases for criminal purposes"—meaning that any time citizens have their photo taken in a governmental capacity, whether it's a background check or a driver's license, their faces are liable to be analyzed by NGI.

In the private sector, efforts are being made to ensure face recognition isn't abused, but standards are similarly vague. A 2012 Federal Trade Commission report recommends that companies should obtain "affirmative express consent before collecting or using biometric data from facial images." Facebook collects face-prints by default, but users can opt out of having their face-prints collected.

Technology entrepreneurs argue that passing strict laws before face recognition technology matures will hamper its growth. "What I'm worried about is policies being made inappropriately before their time," Animetrics's Schuepp says. "I don't think it's face recognition we want to pick on." He suggests that the technology itself is not the problem; rather, it's how the biometrics data are controlled.

Yet precedents for biometric surveillance must be set early in order to control its application. "I would like to see regulation of this before it goes too far," Lynch says. "There should be laws to prevent misuse of biometric data by the government and by private companies. We should decide whether we want to be able to track people through society or not."

Impossible to Be Anonymous
What would a world look like with comprehensive biometric surveillance? "If cameras connected to databases can do face recognition, it will become impossible to be anonymous in society," Lynch says. That means every person in the U.S. would be passively tracked at all times. In the future, the government could know when you use your computer, which buildings you enter on a daily basis, where you shop and where you drive. It's the ultimate fulfillment of Big Brother paranoia.

But anonymity isn't going quietly. Over the past several years, mass protests have disrupted governments in countries across the globe, including Egypt, Syria and Ukraine. "It's important to go out in society and be anonymous," Lynch says. But face recognition could make that impossible. A protester in a crowd could be identified and fired from a job the next day, never knowing why. A mistaken face-print algorithm could mark the wrong people as criminals and force them to escape the specter of their own image.

If biometric surveillance is allowed to proliferate unchecked, the only option left is to protect yourself from it. Artist Zach Blas has made a series of bulbous masks, aptly named the "Facial Weaponization Suite," that prepare us for just such a world. The neon-colored masks both disguise the wearer and make the rest of us more aware of how our faces are being politicized.

"These technologies are being developed by police and the military to criminalize large chunks of the population," Blas says of biometrics. If cameras can tell a person's identity, background and whereabouts, what's to stop the algorithms from making the same mistakes as governmental authorities, giving racist or sexist biases a machine-driven excuse? "Visibility," he says, "is a kind of trap."

Correction: An earlier version of this story misnamed the state in which Al Franken is a senator. 

http://www.newsweek.com/2014/04/25/biometric-surveillance-means-someone-always-watching-248161.html