Άνθρωπος και Αριθμός: Πως διαμορφώνεται αυτή η σχέση με την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και την Κάρτα του Πολίτη;

σχόλιο ID-ont: Τι επιπτώσεις έχει η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και η Κάρτα του Πολίτη στην ζωή μας, σε σχέση με τους αριθμούς ταυτοποίησης που χρησιμοποιούμε; Πως εξυπηρετούμαστε έως σήμερα και πως θα μας αντιμετωπίζει το Κράτος αύριο; Ας δούμε μερικές σκέψεις σχετικά με αυτό το θέμα:

Απώτερη στρατηγική της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης είναι η αντικατάσταση όλων των έως σήμερα αριθμών που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος κατά την επικοινωνία του με τις Δημόσιες και τις Ιδιωτικές Υπηρεσίες, από έναν Ενιαίο Μοναδικό Αριθμό (ΕΜΑ) πχ. τον ΑΜΚΑ. Με αυτόν τον τρόπο μας λένε ότι μεγιστοποιείται η εξυπηρέτηση του ανθρώπου, αλλά δεν μας λένε ότι μεγιστοποιείται ταυτόχρονα και η έκθεσή του στον κίνδυνο απώλειας της προσωπικής του ζωής.

Η διαρροή του ΕΜΑ, είτε σκόπιμα (από τον διαχειριστή των βάσεων δεδομένων πρωτίστως και δευτερευόντως από χάκερς) είτε ακούσια (απώλεια flash drive κατά τη μεταφορά δεδομένων) θα συντελέσει στην καθολική απώλεια όλων των παραμέτρων της ζωής του «άτυχου» πολίτη.

Οι Βάσεις Δεδομένων μπορούν να ενοποιηθούν με φυσικό τρόπο, σε ένα υψηλών δυνατοτήτων Ηλεκτρονικό Υπολογιστή (Η/Υ). Μπορούν επίσης να ενοποιηθούν δυναμικά, «εισφέροντας» δηλ. σε έναν Η/Υ, με κλειδί τον ΕΜΑ, τα στοιχεία που «γνωρίζει» η κάθε Βάση Δεδομένων για αυτόν τον ΕΜΑ. πχ. Η βάση της Εφορίας το οικονομικό προφίλ, η βάση του Υπουργείου Υγείας το Ασφαλιστικό και εργασιακό προφίλ, οι βάσεις των νοσοκομείων το προφίλ υγείας κ.οκ. Έτσι είτε φυσικά, είτε εξ’αποστάσεως δημιουργείται το καθολικό προφίλ του πολίτη και κατά συνέπεια υπάρχει ο κίνδυνος να «συσκευαστεί» αυτό το προφίλ και να «πωληθεί» σε τρίτους, από κακόβουλους συμπολίτες μας.

Αυτόνομες, ανεξάρτητες, μη διασυνδεδεμένες Βάσεις Δεδομένων, διευκολύνουν το έργο των Υπηρεσιών και συντελούν στην όσο το δυνατόν μικρότερη ζημιά του πολίτη σε περίπτωση απώλειας δεδομένων. Η πιθανή απώλεια δεδομένων αφορά μόνο κάποια πτυχή της ζωής του πολίτη (τμήματα του ασφαλιστικού, εργασιακού, υγείας, οικονομικού κλπ προφίλ) και όχι το καθολικό του προφίλ. Οι διαφορετικοί αριθμοί επιβαρύνουν ελάχιστα (μιας και θα πρέπει να τους έχει κάποιος πρόχειρους όταν τους χρειαστεί – ποιος όμως δεν μπορεί να θυμηθεί μερικούς αριθμούς; ή να τους πάρει μαζί του πριν πάει να εξυπηρετηθεί σε μια Υπηρεσία;), αλλά ωφελούν τα μέγιστα από την άποψη της ασφάλειας των δεδομένων.

Το πρόβλημα των Δημοσίων Υπηρεσιών δεν είναι η απουσία του ΕΜΑ, αλλά η απουσία οργάνωσής τους. Είτε υπάρχει ένας αριθμός, είτε υπάρχουν πολλοί, εάν δεν οργανωθούν οι Υπηρεσίες, εξυπηρέτηση δεν πρόκειται να δούμε. Σε αυτό το πλαίσιο και στην βάση της αρχής της αναλογικότητας, είναι δυσανάλογα μικρό το όφελος που φέρνει ο ΕΜΑ, σε σχέση με το κόστος που αναλαμβάνει ο πολίτης όσον αφορά την ασφάλεια των παραμέτρων της ζωής του με την ύπαρξη του ΕΜΑ...

Η εποχή πριν την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και την Κάρτα του Πολίτη

(χωρίς την ενοποίηση των βάσεων δεδομένων) 

Έχουμε λοιπόν, στην πρώτη περίπτωση έναν άνθρωπο με πρόσωπο που κουβαλάει ας πούμε τη ζωή του. Υπάρχει μία δοσοληψία με υπηρεσίες μέσω των αριθμών του Αριθμού Μητρώου Εργαζομένου (ΑΜ), Αριθμού Μητρώου Ασφαλισμένου (ΑΜΑ), Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ), Αριθμό Στρατολογικού Μητρώου (ΑΣΜ). Δίνει και λαμβάνει. Η φωτογραφία απεικονίζει μία κατάσταση, που το σημερινό καθεστώς είναι σε θέση να προσφέρει με κάποιες διορθώσεις σε όσα ήδη ισχύουν, δηλαδή με μία καλύτερη οργάνωση και εξυγίανση των υπηρεσιών. Πρόκειται πάντα για δημοκρατικό καθεστώς όπου ο πολίτης γνωρίζει ότι κυβερνάται από αυτούς που ο ίδιος ψηφίζει και οι οποίοι του προσφέρουν ονομαστικώς τις υπηρεσίες για τις οποίες ο ίδιος συνεισφέρει και οι οποίες συνεργάζονται μεταξύ τους για την ομαλή λειτουργεία ενός κράτους (στρόγγυλο ημιδιαφανές βελάκι ΠΑΝΩ από τα αμφίδρομα βέλη που συμβολίζει την συνεργασία και την διαφάνεια που -πρέπει τουλάχιστον- να την χαρακτηρίζει).

Η εποχή μετά την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και την Κάρτα του Πολίτη

(με δυνατότητα ενοποίησης των βάσεων δεδομένων)

Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε ένα απρόσωπο δίποδο ον, φυλακισμένο μέσα σε έναν φαύλο κύκλο, εξαναγκασμένο να ζεί σε μία διαρκή απειλή των πολυεθνικών, των ΜΚΟ και διεφθαρμένων κυβερνήσεων (επιθετικά βελάκια προς το ον). Αυτές συνεργάζονται με δόλο και υποχθόνια (στρογγυλό ημιδιαφανές βελάκι ΚΑΤΩ από τα επιθετικά βελάκια), με συμφωνίες σκοτεινές και απόρρητες που σκοπό έχουν να ελέγχουν το φυλακισμένο ον. Το κλειδί στην υπόθεση είναι η κάρτα που θέλουν να μας επιβάλλουν δημιουργώντας τον Ενιαίο Μοναδικό Αριθμό (ΕΜΑ). Δορυφόροι λαμβάνουν πληροφορίες για τη ζωή του και τις αποστέλλουν εκεί που "πρέπει". Ο άνθρωπος γίνεται αριθμός. Η κατάσταση αυτή ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με την εξυγίανση των υπηρεσιών που υπάρχουν σήμερα, ούτε καν αφορά την συνέχειά με το σήμερα, αλλά μας περνάει σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον. Ένα περιβάλλον ηλεκτρονικής φυλακής και ολοκληρωτισμού όπου η ανομία πλέον γίνεται με "νόμιμο" τρόπο, γι'αυτό και βάφτηκε με κόκκινο χρώμα.