σχόλιο ID-ont: Οι σοβαρές χώρες έχουν και σοβαρούς πολιτικούς. Και οι σοβαροί πολιτικοί για τα σημαντικά θέματα που νομοθετούν, φροντίζουν να ενημερώνουν τους πολίτες τους με υπευθυνότητα για τις συνέπειες των νόμων που ψηφίζουν. Όταν φυσικά μιλάμε για ενημέρωση, μιλάμε για ορθή, πλήρη και πολύπλευρη ενημέρωση.
Δεν μιλάμε για κατευθυνόμενη προπαγάνδα παρουσίασης των όποιων θετικών (τα οποία είναι κι αυτά εν πολλοίς αμφισβητήσιμα) όπως πχ γίνεται στην χώρα μας με την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και την Κάρτα του Πολίτη. Σας προκαλούμε να μας αναφέρετε περιπτώσεις Ελληνικών ρεπορτάζ -πλην ελαχίστων, μετρημένων στα δάχτυλα του ενός χειρός-, τα οποία γράφηκαν ή έπαιξαν στα λεγόμενα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως και ανέφεραν, έστω επιγραμματικά, τους κινδύνους που συνεπάγονται αυτές οι δράσεις για την ελευθερία του ανθρωπίνου προσώπου. Δεν υπάρχουν όσο και να ψάξετε...
Αντίθετα αξίζει να διαβάσετε -και παράλληλα να αναρωτηθείτε για την ποιότητα της δημοκρατίας στην χώρα μας- από την ιστοσελίδα του Αυστραλιανού Κοινοβουλίου, την εργασία που έχουν κάνει οι Αυστραλοί βουλευτές για την Αυστραλέζικη Κάρτα του Πολίτη.
Σε αντίθεση δυστυχώς με τους Αυστραλούς, βλέπουμε στη χώρα μας, όσον αφορά την Κάρτα του Πολίτη -θέμα το οποίο παρακολουθούμε και είμαστε σε θέση να εκφέρουμε άποψη- ότι υπάρχει σημαντική απόκρυψη στοιχείων. Γίνεται προσεκτική και σταδιακή -ανάλογα με τις αντιδράσεις- αποδέσμευση πληροφοριών, αργή αποκάλυψη προθέσεων και ενεργειών και τέλος συστηματική και πολύ προσεκτική επικοινωνιακή διαχείρηση του όλου θέματος.
Εάν όμως γίνονται όλα αυτά με ένα θέμα όπως αυτό της Κάρτας του Πολίτη, τότε πραγματικά αγωνιούμε για το τι γίνεται και με τα άλλα εξίσου σημαντικά για τη χώρα μας θέματα, όπως αυτά της οικονομίας, της εθνικής άμυνας, ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής. Δεν τολμούμε να φανταστούμε ότι η πρακτική που ακολουθείται με την Κάρτα του Πολίτη, ακολουθείται και με αυτά τα τόσο σημαντικά θέματα!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ τα ΥΠΕΡ και τα ΚΑΤΑ της εισαγωγής ηλεκτρονικής Κάρτας του Πολίτη από τους Αυστραλούς βουλευτές:
Σύνοψη των επιχειρημάτων ΥΠΕΡ και ΚΑΤΑ των ταυτοτήτων
ΥΠΕΡ
1.Θα βοηθήσει την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και τις υπηρεσίες ασφάλειας, διότι ορισμένοι τρομοκράτες χρησιμοποιούν πλαστές ή πολλαπλές ταυτότητες. Η αστυνομία ισχυρίζεται ότι υπάρχει ανάγκη να ελεγχθεί η ταυτότητα σε μια πληθώρα περιπτώσεων -άτομα με ψυχικές ασθένειες, πτώματα κλπ- και ότι το δελτίο ταυτότητας θα μπορούσε να βοηθήσει. Θα μπορούσε επίσης να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της απάτης και της φοροδιαφυγής σε σχέση με τα κυβερνητικά προγράμματα, ιδίως σε σχέση με τη φορολογία και την ευημερία.
2.Θα βοηθήσει στον εντοπισμό των παράνομων μεταναστών και παράνομων εργατών.
3.Θα ήταν ανώτερη από εναλλακτικές λύσεις που έχουν εξεταστεί για να αντιμετωπιστούν αυτά τα ζητήματα -για παράδειγμα, η χρήση ενός αριθμού φορολογικού μητρώου (δεν έχει αρκετά υψηλή αξιοπιστία για να χρησιμοποιηθεί ως μοναδικό αναγνωριστικό), ή η χρήση των φορολογικών ρυθμίσεων παρακράτησης (αυτές θα μπορούσαν να εφαρμοστούν μόνο για ένα περιορισμένο φάσμα των συναλλαγών).
4.Αναμενόμενη εξοικονόμηση πόρων για την κυβέρνηση. Εκτιμάται ότι η Αυστραλέζικη Κάρτα θα εξοικονομήσει πάνω από 500 εκατομμύρια δολάρια ετησίως μειώνοντας την απώλεια των εσόδων από τη φορολόγηση.
5.Όσοι αντιτίθενται στην Κάρτα αγνοούν ότι οι περισσότεροι Αυστραλοί φέρουν ήδη ένα μεγάλο αριθμό αναγνώρισης καρτών, όπως οι άδειες οδήγησης.
6.Ιστορικά δεν επιβεβαιώνεται ότι όπου εφαρμόστηκε δελτίο ταυτότητας αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ολοκληρωτικού κράτους.
7.Ταυτότητες υπάρχουν σε μια σειρά φιλελεύθερων-δημοκρατικών κοινωνιών, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης (σε ορισμένες χώρες η χρήση της είναι υποχρεωτική και σε άλλες όχι). Μοναδικά συστήματα αναγνώρισης με έναν αριθμό έχουν καταστεί ντε φάκτο ταυτότητες, στις ΗΠΑ και τον Καναδά.
8.Θα μπορούσε να μην είναι υποχρεωτικό να την φέρει κάποιος ανά πάσα στιγμή επάνω του, αλλά μόνο για ορισμένες πράξεις που αφορούν τη φορολογία και για τη διεκδίκηση κρατικών παροχών, καθώς και σε σχέση με την απασχόληση. Οι χρήσεις αυτές θα επιτρέπονταν βάση νόμου (αν και τα άτομα θα μπορούσαν να επιλέξουν να την χρησιμοποιήσουν και για άλλους σκοπούς).
9.Δεν θα δημιουργήσει πρόσθετες δυνατότητες για ταυτοποιήσεις μέσω Η/Υ γιατί αυτό ήδη συμβαίνει. Οι ανησυχίες για την προστασία της ιδιωτικότητας μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη νομοθεσία, η οποία θα καθορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα επιτρέπεται η ταυτοποίηση και η πρόβλεψη για τη δημιουργία ειδικής «επιροπής παρακολούθησης».
Κατά
1.Η όλη πρακτική της ταυτότητας μπορεί να είναι αναποτελεσματική αν στηρίζεται σε ανεπαρκή βάση για την αναγνώριση (για παράδειγμα, αν δεν είχε ενσωματώσει τυχόν «θετική» φυσιολογική ταυτοποίηση) (?).
2.Δεν μπορεί να παραγάγει τα αναμενόμενα οφέλη από την κυβέρνηση για τη μείωση της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας. Έχει υποστηριχθεί ότι τα δελτία ταυτότητας δεν θα είναι αποτελεσματικά στη μείωση της εγκληματικότητας και ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την αστυνομία είναι να συνδέσει τα εγκλήματα με τους δράστες και όχι να εντοπίσει τους δράστες. Σε σχέση με την τρομοκρατία, προβάλλεται το επιχείρημα ότι οι τρομοκράτες συνήθως διασχίζουν τα σύνορα, χρησιμοποιώντας visa τουριστών (όπως έγινε την 11η Σεπτεμβρίου), ή έχουν νόμιμες ταυτότητες (όπως οι βομβιστές της Μαδρίτης) ή πολύ καλές πλαστογραφήσεις.
3.Μπορεί να είναι πιο δαπανηρή από ό,τι εκτιμάται, λόγω της επιπλέον γραφειοκρατίας και του κόστος συμμόρφωσης ιδιωτικού τομέα που απαιτείται. (σχόλιο ID-ont: Στην Αυστραλία, που προφανώς το Δημόσιο είναι οργανωμένο, η είσοδος της ταυτότητας δεν θα προσφέρει επιπλέον εξυπηρέτηση. Αντίθετα θα προσθέσει κόστη και γραφειοκρατία. Αυτό ακριβώς ισχυριζόμαστε κι εμείς: Η οργάνωση του Δημοσίου μπορεί να γίνει ανεξάρτητα από την είσοδο της ηλεκτρονικής ταυτότητας (Κάρτα του Πολίτη-ΚτΠ). Δεν είναι απαραίτητη η ΚτΠ για την οργάνωση του Δημοσίου, ούτε πρέπει να γίνει με αφορμή την ΚτΠ. Η οργάνωση του Δημοσίου πρέπει να γίνει ούτως ή άλλως. Εάν όμως οργανωθεί το δημόσιο τότε ο πολίτης μπορεί να εξυπηρετηθεί με το υφιστάμενο Δελτίο Ταυτότητας, δεν χρειάζεται να του χορηγηθεί η ΚτΠ.)
4.Θα ήταν άβολο και θα δημιουργήσει προβλήματα σε ομάδες του πληθυσμού.
5.Θα αλλάξει δραματικά τις σχέσεις μεταξύ του ατόμου και το κράτους, και θα παράσχει την δυνατότητα για μαζική εποπτεία (surveillance) του πληθυσμού. Τα προγράμματα ταυτοποίησης των ηλεκτρονικών υπολογιστών θα θέσουν με αποτελεσματικό τρόπο όλους υπό επιτήρηση, όχι μόνον όσους είναι ύποπτοι για παράνομη δραστηριότητα.
6.Είναι περιττή. Η κυβέρνηση έχει ήδη υποδομές στη διάθεσή της για τον εντοπισμό εκείνων που χρησιμοποιούν πολλαπλές ταυτότητες ή αποφεύγουν την πληρωμή των φόρων ή διαπράττουν απάτες. (σχόλιο ID-ont: Ένα ακόμη επιχείρημα που χρησιμοποιούμε ενάντια στην κάρτα αγορών ή φοροκάρτα που προβλέπεται να ισχύσει με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Δεν είναι απαραίτητη η καθολική ηλεκτρονική καταγραφή της οικονομικής δράσης των πολιτών προκειμένου να παταχθεί η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή και η εισφοροδιαφυγή. Με τους σωστούς ελέγχους μπορούν να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα χωρίς φακέλωμα των καταναλωτικών συμπεριφορών.)
7.Συνιστά απειλή για τις ελευθερίες των πολιτών: δίνεται η δυνατότητα της παραβίασης της ιδιωτικής ζωής, επιτρέποντας την διασύνδεση των κυβερνητικών και ιδιωτικών βάσεων δεδομένων. Η Αγγλική οργάνωση Liberty (Ελευθερία) υποστήριξε ότι «... υπάρχει ένα μαχητό τεκμήριο υπέρ της ελευθερίας, της αυτονομίας και της ιδιωτικής ζωής του ατόμου (και, επομένως, κατά των ταυτοτήτων). ... Το θέμα είναι κατά πόσον οι προτάσεις της κυβέρνησης ανατρέψουν το ισχυρό αυτό τεκμήριο». Ανησυχίες έχουν εκφραστεί σχετικά με την υφέρπουσα διεύρυνση των λειτουργιών, για το ποιος θα είναι σε θέση να έχει πρόσβαση στο Εθνικό Μητρώο Ταυτότητα και τη φύση και την έκταση των προσωπικών πληροφοριών που θα συγκεντρωθούν και θα διατηρηθούν. Η εμπειρία στις ΗΠΑ και τον Καναδά δείχνει ότι μόλις ένα τέτοιο σύστημα εγκατασταθεί, θα ήταν αδύνατο να αποφευχθεί νόμιμες αυξανόμενες χρήσεις ή παράνομες καταχρήσεις του συστήματος.
8.Ο υποχρεωτικός χαρακτήρας των δελτίων ταυτότητας θα σήμαινε ότι αν ένα πρόσωπο χάσει την κάρτα του ή του την κλέψουν, θα βρεθεί σε δύσκολη θέση, μιας και θα αντιμετωπισθεί με καχυποψία ή άρνηση παροχής αγαθών ή υπηρεσιών.
9.Οι κάρτες θα πρέπει να εκδίδονται με βάση κάποια άλλη μορφή ταυτότητας, όπως ένα πιστοποιητικό γέννησης ή άδεια οδήγησης. Αυτά όμως τα έγγραφα θα μπορούσαν να είναι πλαστά ή να έχουν αποκτηθεί παράνομα.
10.Δυσανάλογες επιπτώσεις για τις εθνικές μειονότητες. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι οι εθνικές μειονότητες θα είναι δυσανάλογα στοχευόμενες από την αστυνομία ή τους παροχείς υπηρεσιών όταν προσκομίζουν το δελτίο ταυτότητάς τους.
11.Ακρίβεια και επικαιροποίηση των πληροφοριών. Έχουν εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με το πόσο ακριβείς και ενημερωμένες θα είναι οι πληροφορίες στο Εθνικό Μητρώο. Ένα συναφές ζήτημα είναι αν οι ιδιώτες θα έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν τα στοιχεία που τους αφορούν και να απαιτούν τα λάθη να διορθώνονται, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία περί ιδιωτικής ζωής.
12.Το κόστος απόκτησης της κάρτας. Προφανώς στο Ηνωμένο Βασίλειο, προτείνεται να ανακτήσει η Αγγλική Κυβέρνηση μέρος του κόστους δημιουργίας της, χρεώνοντας τον κάτοχό της με κάποιο ποσό κατά την παραλαβή της. Έχει υπολογιστεί ότι το κόστος για την κάρτα θα μπορούσε να κυμανθεί από £ 93 έως £ 300.
Summary of arguments for and against identity cards
For
• It will assist counter-terrorism and security services because some terrorists use false or multiple identities. The police claim that there is a need to check identity in a wide variety of cases—mentally ill people, dead bodies etc—and that an identity card would assist. It could also address problems of fraud and evasion in relation to Government programs, especially in relation to taxation and welfare.
• It would assist in identifying illegal immigrants and illegal workers.
• It would be superior to alternatives that have been considered to address these issues—for instance, the use of a tax file number (not of sufficiently high integrity to use as a unique identifier), use of withholding tax arrangements (these would only apply to a limited range of transactions).
• Anticipated savings to government. It was estimated that the Australia Card would save over $500 million per annum in lost taxation revenue.
• Opposition to the card ignores the fact that most Australians already carry a large number of identifying cards, such as drivers’ licences.
• There is no historical evidence that an ID card has resulted in the establishment of a totalitarian state.
• Identity cards exist in a number of liberal-democratic societies, including in Europe (in some countries use is compulsory and in others, not). Unique number identification systems have become de facto identity cards in the USA and Canada.
• There may be no compulsion to carry it at all times, rather it would only be required for certain transactions relating to taxation and for claiming Government benefits, and in connection with employment. Uses would be permitted by law (although individuals could choose to use it for other purposes).
• It would not create opportunities for computer matching because this already occurs. Privacy concerns can be addressed in legislation, setting out the conditions under which matching would be allowed and providing for a monitoring body.
• It would assist in identifying illegal immigrants and illegal workers.
• It would be superior to alternatives that have been considered to address these issues—for instance, the use of a tax file number (not of sufficiently high integrity to use as a unique identifier), use of withholding tax arrangements (these would only apply to a limited range of transactions).
• Anticipated savings to government. It was estimated that the Australia Card would save over $500 million per annum in lost taxation revenue.
• Opposition to the card ignores the fact that most Australians already carry a large number of identifying cards, such as drivers’ licences.
• There is no historical evidence that an ID card has resulted in the establishment of a totalitarian state.
• Identity cards exist in a number of liberal-democratic societies, including in Europe (in some countries use is compulsory and in others, not). Unique number identification systems have become de facto identity cards in the USA and Canada.
• There may be no compulsion to carry it at all times, rather it would only be required for certain transactions relating to taxation and for claiming Government benefits, and in connection with employment. Uses would be permitted by law (although individuals could choose to use it for other purposes).
• It would not create opportunities for computer matching because this already occurs. Privacy concerns can be addressed in legislation, setting out the conditions under which matching would be allowed and providing for a monitoring body.
Against
• It may be ineffective if it relies on an inadequate basis for identification (for example, if it did not incorporate any ‘positive’ physiological identification).
• It may not produce the benefits anticipated by the Government in reducing crime and terrorism. It has been argued that identity cards will not be effective in reducing crime and that the biggest problem for police is linking crimes to perpetrators rather than identifying individuals. In relation to terrorism it is argued that terrorists usually move across borders using tourist visas (like the 11 September bombers), have legitimate identification cards (like the Madrid bombers) or very good forgeries.
• It may be more costly than estimated due to additional bureaucracy and private sector compliance costs.
• It would be inconvenient and create problems for members of the public.
• It would dramatically change the relationship between the individual and the State, and provide the basis for mass surveillance. Computer matching programs would effectively place everyone under surveillance, not just those suspected of illegal activity.
• It is unnecessary. The Government already has in place facilities to detect those using multiple identities to evade tax or perpetrate fraud.
• Threats to civil liberties—potential to invade privacy by enabling government and private sector databases to be linked. The UK organisation, Liberty, has argued that ‘… there is a rebuttable presumption in favour of the liberty, autonomy and privacy of the individual (and thus against ID cards). … The issue is whether the government’s proposals rebut that strong presumption'. Concerns have also been expressed about function creep, about who will be able to access the National Identity Register and the nature and extent of the personal information that will be collected and retained. Experience in the USA and Canada suggests that once such a system is established, it would be impossible to prevent legal incremental uses or illegal abuses of the system.
• The mandatory nature of ID cards would mean that if a person was unable to produce a card because it has been stolen or lost, they would be inconvenienced, treated with suspicion or denied goods or services.
• The cards would need to be issued on the basis of some other form of identification, like a birth certificate or driver's licence, and these documents could be forged or illegally obtained.
• Disproportionate impact on ethnic minorities. It has been suggested that ethnic minorities will be disproportionately targeted by police or service providers to produce their ID card.
• Accuracy and currency of information. Concerns have been raised about how accurate and up-to-date information on the National Identity Register would be. An associated question is whether individuals will have the right to check the data held on them and require errors to be corrected, as under current privacy legislation.
• Costs to individual cardholders—apparently in the UK it is proposed to recoup some of the costs of the identity card by charging individual cardholders. It has been estimated that charges for the card could range from £93 to £300.
• It may not produce the benefits anticipated by the Government in reducing crime and terrorism. It has been argued that identity cards will not be effective in reducing crime and that the biggest problem for police is linking crimes to perpetrators rather than identifying individuals. In relation to terrorism it is argued that terrorists usually move across borders using tourist visas (like the 11 September bombers), have legitimate identification cards (like the Madrid bombers) or very good forgeries.
• It may be more costly than estimated due to additional bureaucracy and private sector compliance costs.
• It would be inconvenient and create problems for members of the public.
• It would dramatically change the relationship between the individual and the State, and provide the basis for mass surveillance. Computer matching programs would effectively place everyone under surveillance, not just those suspected of illegal activity.
• It is unnecessary. The Government already has in place facilities to detect those using multiple identities to evade tax or perpetrate fraud.
• Threats to civil liberties—potential to invade privacy by enabling government and private sector databases to be linked. The UK organisation, Liberty, has argued that ‘… there is a rebuttable presumption in favour of the liberty, autonomy and privacy of the individual (and thus against ID cards). … The issue is whether the government’s proposals rebut that strong presumption'. Concerns have also been expressed about function creep, about who will be able to access the National Identity Register and the nature and extent of the personal information that will be collected and retained. Experience in the USA and Canada suggests that once such a system is established, it would be impossible to prevent legal incremental uses or illegal abuses of the system.
• The mandatory nature of ID cards would mean that if a person was unable to produce a card because it has been stolen or lost, they would be inconvenienced, treated with suspicion or denied goods or services.
• The cards would need to be issued on the basis of some other form of identification, like a birth certificate or driver's licence, and these documents could be forged or illegally obtained.
• Disproportionate impact on ethnic minorities. It has been suggested that ethnic minorities will be disproportionately targeted by police or service providers to produce their ID card.
• Accuracy and currency of information. Concerns have been raised about how accurate and up-to-date information on the National Identity Register would be. An associated question is whether individuals will have the right to check the data held on them and require errors to be corrected, as under current privacy legislation.
• Costs to individual cardholders—apparently in the UK it is proposed to recoup some of the costs of the identity card by charging individual cardholders. It has been estimated that charges for the card could range from £93 to £300.
http://www.aph.gov.au/About_Parliament/Parliamentary_Departments/Parliamentary_Library/Publications_Archive/archive/identitycards
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου