Καθημερινή: Διαμορφώνοντας το Internet από την αρχή. 

Την προηγούμενη χρονιά, το επίπεδο και η ένταση των κυβερνοεπιθέσεων στο Ιντερνετ άγγιξε ένα φοβερό επίπεδο, σε σημείο που αρκετοί κάνουν αδιανόητες σκέψεις: να αφεθεί το διαδίκτυο σε μαρασμό ή να ξεκινήσει μια νέα, πιο ισχυρή εποχή;

Στο ερώτημα αυτό αρκετοί επιχειρηματολογούν ότι το Διαδίκτυο είναι ένα ενσωματωμένο κομμάτι της κοινωνικής και οικονομικής ζωής που ακόμη και η σκέψη για μια αλλαγή στα θεμέλια του συστήματος, είναι αδιανόητη ή μάλλον επιπόλαια.

Παρόλα αυτά, οι πρόσφατες ενδείξεις δείχνουν ότι οι όποιες προσπάθειες για διασφάλιση του Ιντερνετ γίνονται ολοένα και πιο πολύ αναποτελεσματικές, οπότε η ιδέα για μια ριζοσπαστική εναλλακτική φαίνεται μάλλον αστεία.

Ένα σχετικό παράδειγμα έρχεται από την Neira Jones, επικεφαλής πληρωμών στην Barclaycard η οποία λέει ότι μόνο στη Βρετανία, οι ηλεκτρονικές απάτες ανέρχονται στα 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως την ίδια στιγμή που επηρεάζουν 1,8 εκατομύρρια άνθρωποι.


Παράλληλα, έχουμε αυξητικά και άλλες μορφές κυβερνοεπιθέσεων από πολιτικούς ακτιβιστές (γνωστούς και ως χακτιβιστές), μέχρι κατασκοπεία και πόλεμο.

Στην πραγματικότητα, το Ιντερνετ δεν ξεκίνησε ποτέ ως ένα ασφαλές δίκτυο. Αυτοί που σχεδίασαν το Internet Protocol δεν περίμεναν ότι κάποιος θα προσπαθούσε να υποκλέψει πληροφορίες ή να παραβιάσει δικαιώματα.

Και καθώς η διαδικτυακή χρήση επεκτεινόταν από μεγάλους, συγκεντρωμένους υπολογιστές στα P.C και τις κινητές συσκευές, η υποδομή της παρέμεινε η ίδια. Το Ιντερνετ δεν είναι πια μια ενιαία ενότητα αλλά μια συλλογή από «πράγματα» που ενώνονται από ένα και μόνο σημείο -την IP- η οποία είναι τόσο διάχυτη που χρησιμοποιείται για ενώνει συσκευές όπως αυτοκίνητα ακόμη και ιατρικά εργαλεία.

Όπως και να ‘χει, υπάρχει και μία, όχι τόσο δημοφιλής άποψη, η οποία λέει ότι το τωρινό Ιντερνετ μπορεί να επιβιώσει αν μια επαρκής παγκόσμια διακυβέρνηση εφαρμοστεί σ’ έναν συγκεκριμένο χώρο, με συγκεκριμένες τεχνολογίες. Αυτό βέβαια έρχεται σε αντίθεση με όσους επιχειρηματολογούν για ελευθερία του λόγου κ.τ.λ. Παράλληλα, υπάρχει ο ηρακλίδειος άθλος της επιδίωξης μιας διεθνούς συμφωνίας με έναν αναγνωρισμένο και με κύρος οργανισμό. Χωρίς να λησμονείται ότι ένα τέτοιο σχέδιο ήδη εφαρμόζεται στην τηλεφωνία και στις αερομεταφορές.

Οι χρήστες ενδεχομένως θα μπορούν να επιλέγουν πότε θα βγαίνουν από την ζώνη ασφαλείας και θα μπαίνουν σ’ αυτό που αποκαλείται ως ο πιο «ελεεινός χώρος στη γη».


Σημ: Η επισήμανση στο ανωτέρω κείμενο είναι δική μας. 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

top