Υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο hacking και το
security. Τα εργαλεία της ασφάλειας (security) που χρησιμοποιούνται για
την προστασία του κοινού, μπορούν εύκολα να πέσουν στα χέρια των hackers
ώστε τελικά να χρησιμοποιηθούν σε βάρος του κοινού. Δεν πρέπει να
ξεχνάμε άλλωστε ότι με την πρόοδο της τεχνολογίας, οι τεχνικές που
χρησιμοποιούν οι κυβερνοεγκληματίες βελτιώνονται διαρκώς. Έχετε ακούσει
την έννοια του Biohacking;
Τί αναφέρει το cybersecurity:
Τί αναφέρει το cybersecurity:
Τι χρειάζονται σήμερα οι hackers για να πραγματοποιήσουν μια επιτυχημένη κυβερνοεπίθεση;
Μάλλον μια μικροσκοπική συσκευή, εμφυτευμένη κάτω από το δέρμα, θα ήταν αρκετή για να εξασφαλίσει την επιτυχία μιας κυβερνοεπίθεσης – γνωστή με τον όρο Biohacking.
Ο πρώην αξιωματικός του αμερικανικού ναυτικού και νυν ερευνητής στην APA Wireless, Seth Wahle, προχώρησε – όχι με κακόβουλο σκοπό – στην εμφύτευση ενός μικροσκοπικού chip NFC στο αριστερό του χέρι, ανάμεσα στον αντίχειρα και στο δείκτη, για να παρουσιάσει στην πράξη τους κινδύνους του Biohacking.
Χρήση εμφυτευμάτων NFC με σκοπό το hacking συσκευών Android
Για όσους δεν το γνωρίζουν, τα chip NFC (από το Near Field Communications) χρησιμοποιούνται στα smartphones και τα tablets για τη μεταφορά αρχείων, καθώς και σε εφαρμογές πληρωμών (mobile payment).
Το chip που χρησιμοποίησε ο Wahle διαθέτει κεραία (μικροσκοπικών διαστάσεων) που είναι σε θέση να «χακάρει» συσκευές Android και να προσπεράσει σχεδόν όλα τα μέτρα ασφάλειας. Το chip μπορεί να στείλει αίτημα ping σε ένα κοντινό Android smartphone, ζητώντας από το χρήστη να πατήσει σε ανοίξει ένα link.
Μόλις ο χρήστης αποδεχθεί το αίτημα και ανοίξει το link, τότε στο smartphone εγκαθίσταται ένα αρχείο με κακόβουλο λογισμικό (malware), που με τη σειρά του θα δώσει την ευκαιρία σε έναν απομακρυσμένο κυβερνοεγκληματία μέσω του υπολογιστή του, να αποκτήσει πρόσβαση στο smartphone του θύματος.
Με τον τρόπο αυτό, λοιπόν, ο hacker θα μπορούσε να «πειραματιστεί» πάνω
στη συσκευή του θύματος και φυσικά να υποκλέψει πολύτιμα προσωπικά
δεδομένα και πληροφορίες οικονομικής φύσεως που διακινούνται μέσω της
συσκευής.
Πώς γίνεται η εμφύτευση του chip NFC;
Ο Wahle αγόρασε το chip, που είναι ειδικά σχεδιασμένο γι’ αυτό το σκοπό,
και ζήτησε από έναν «μη επαγγελματία» να το βάλει στο δέρμα του με τη
βοήθεια μιας βελόνας. Η αμοιβή του τελευταίου ήταν μόλις 40 δολάρια.
Υπάρχουν χειρότερα;
Λίγες ημέρες μετά την εμφύτευση, το chip στο χέρι του Wahle ήταν εντελώς αόρατο. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι ανιχνεύσιμο κατά τους ελέγχους ασφαλείας, όπως για παράδειγμα στα μηχανήματα ελέγχου επιβατών στα αεροδρόμια. Βέβαια, ο Wahle ανέφερε ότι το chip ανιχνεύεται σε μηχανήματα x-ray.
Περιορισμοί στις επιθέσεις
Υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί στη μέθοδο αυτή, σύμφωνα με τον Wahle, ο οποίος τόνισε σε συνέντευξή του ότι ενδεχομένως ο hacker θα έχανε την πρόσβαση στο Android smartphone του θύματος σε περίπτωση κλειδώματος ή επανεκκίνησης της συσκευής. Όμως αυτό δεν είναι δύσκολο να επιλυθεί μελλοντικά, αφού υπάρχει η δυνατότητα περαιτέρω αλλαγών στον κώδικα του λογισμικού – και την προσθήκη επιλογών για αυτόματη επανεκκίνηση της σύνδεσης.
Το Biohacking, λοιπόν εξελίσσεται και παρατηρούμε ότι οι κυβερνοεγκληματίες εμπλουτίζουν διαρκώς το ψηφιακό τους «οπλοστάσιο». Δυστυχώς όλα αυτά θα τα συναντήσουμε αργά ή γρήγορα στην καθημερινότητά μας.
Hacker Implants NFC Chip In His Hand To Bypass Security Scans And Exploit Android Phones
Going by hacker stereotypes, it’d be pretty easy to physically identify anyone committing an act of digital crime. A combination of pallid skin, hoody and laptop is the biggest giveaway. Such hackneyed images of hackers are, of course, evidently wrong, bordering on offensive. Real hackers penetrating business networks have the common sense to avoid cliched clothing and try to conceal their tools.
Going by hacker stereotypes, it’d be pretty easy to physically identify anyone committing an act of digital crime. A combination of pallid skin, hoody and laptop is the biggest giveaway. Such hackneyed images of hackers are, of course, evidently wrong, bordering on offensive. Real hackers penetrating business networks have the common sense to avoid cliched clothing and try to conceal their tools.
For those who can bear the pain, biohacking,
where computing devices are injected under the skin, provides a novel
way to acquire real stealth to sneak through both physical and digital
scans. That’s why US navy petty officer Seth Wahle, now an engineer
at APA Wireless, implanted a chip in his hand, in between the thumb and
the finger – the purlicue apparently
– of his left hand. It has an NFC (Near Field Communications) antenna
that pings Android phones, asking them to open a link. Once the user
agrees to open that link and install a malicious file, their phone
connects to a remote computer, the owner of which can carry out further
exploits on that mobile device. Put simply, that Android device is
compromised. In a demo for FORBES, Wahle used the Metasploit penetration testing software on his laptop to force an Android device to take a picture of his cheery visage.
He’ll be showing off the surreptitious attack at the Hack Miami conference taking place this May, alongside the event’s secretary of the board and security
consultant Rod Soto. They admit it’s a rather crude piece of research,
given it’s using off-the-shelf tools and a known attack technique over
NFC, but claim this implant-based attack could provide criminals with a
particularly useful “tool in their social engineering toolset”.
And, at a time when airlines
and federal agencies are cracking down on anyone even thinking about
testing the security of in-flight communications systems,
implantable chips provide a clever way to sneak electronics past checks
at airports or other high-security locations. Wahle says he put the chip
in when he was still employed by the military and it was never detected
despite going through scanners every day. “They would have to put me through the X-ray [if they were going to detect the chip].”
“This implanted chip can bypass pretty
much any security measures that are in place at this point and we will
show proof of that,” says Soto.
Looking at the widespread adoption of NFC in business, implants could provide a route into various networks. More
sophisticated code on the chip would increase the potential for more
serious damage, especially if a zero-day (an
unpatched,previously-unknown vulnerability) was put into action via a
chip, warns Soto.
But implants aren’t for the squeamish. Wahle
says the needle was bigger than he’d expected when he had the chip
implanted by an “unlicensed amateur” for $40, enough to make him want to
vomit. He says he had to go through a backstreet operation due to
Florida’s restrictive body modification laws.
He first had to acquire the chip, designed to be injected into cattle
for agricultural uses, from Chinese company Freevision (see images below
for their animal products and the sizeable syringe used by Wahle). But
the chip, which has just 888 bytes of memory and is encapsulated in a Schott 8625 Bio-glass capsule, is now barely noticeable, Wahle says, poking at the cylindrical object over his webcam during a Skype call with FORBES.
There are some clear limitations to an implant-based attack, but they can be overcome through various means. The malicious
Android file created by Wahle and Soto, for instance, loses connection
to the attacker’s server when the phone is locked or if the device is
rebooted, but having the software run as a background service that
starts on boot would fix that, according to Wahle’s whitepaper on the
attacks. As the rogue code has to be manually installed, some decent
social engineering will also be required, though making the malicious
file appear legitimate, using Google GOOGL +0.33%
Play signatures and initiating an additional exploit to cause a forced
installation, would minimise the amount of charm and cunning needed.
Kevin Warwick, who claims to be the first human to have implanted an NFC chip inside his body, told FORBES it was “good
that this particular application is being tested as it gives some idea
of what might be possible and some of the dangers apparent”. Warwick,
now professor of cybernetics at the University of Reading in the UK, also noted the inability of security systems to pick up on the technology. “Such
an implant doesn’t get picked up at airports and so on, the amount of
metal in it is far far less than wearing a watch or wedding ring. Even
my neural implant of 2002, with a length of platinum wire implanted was
not picked up. In fact I still have some of the wires in my arm and fly
regularly.”
In Miami, Wahle and Soto are planning to
detail the steps hackers will need to go through to add implants to
their arsenal, including how to acquire the hardware and program the
chip. Could this be the beginnings of the democratisation
of malevolent biohacking? “This is just the tip of the iceberg… anyone
can do this,” adds Soto.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου