Πνευματικά δικαιώματα και ψηφιακή οικονομία

Όλοι κάνουν λόγο για μια δικτυωμένη παραγωγή. Τι σημαίνει όμως η δικτύωση αυτή για τα προϊόντα, τα μυστικά μιας επιχείρησης, τις πατέντες και τις μάρκες; Η ΕΕ επιχειρεί να βρει απαντήσεις.

Ο αριθμός είναι εντυπωσιακός: 3.400 ενώ ακολουθούν 38 μηδενικά. Αυτός είναι ο απίστευτος αριθμός που αντιπροσωπεύει εργαλεία, μηχανήματα και μηχανές που μπορούν να δικτυωθούν μεταξύ τους μέσω ίντερνετ. Δεν έχει έρθει ακόμα βέβαια το πλήρωμα του χρόνου που μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, δηλαδή η πληροφορική να είναι πλήρως εναρμονισμένη με την κατασκευή μηχανών, ωστόσο εδώ και χρόνια συνδέονται. Ο Μπρούνο Λιντλ, από το τμήμα έρευνας και ανάπτυξης της εταιρείας ebm-papst Gruppe δίνει ένα παράδειγμα. Η εταιρεία του κατασκευάζει ανεμιστήρες και κινητήρες και επισημαίνει ότι τα προϊόντα όχι μόνο θα πρέπει να τοποθετούνται σωστά αλλά θα πρέπει να γνωρίζουμε ποιο είναι το status στο οποίο βρίσκονται κατά την τοποθέτηση και εάν υπάρχουν κάποιες ιδιαιτερότητες.

Με τον τρόπο αυτό της δικτύωσης και της ανταλλαγής των πληροφοριών τα σύνορα μεταξύ προμηθευτή και πελάτη περιορίζονται. Όποιος είναι σε θέση να διαβάσει τα στοιχεία των μηχανών, έχει πρόσβαση όχι μόνο στην παραγωγή αλλά και στα μυστικά της επιχείρησης. Αυτή όμως είναι και η ουσία της ψηφιακής οικονομίας, όπως εξηγεί ο Μίχαελ Τζίζεμερ, πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Ηλεκτροτεχνικής και Ηλεκτρονικής Βιομηχανίας:

«Βιομηχανία 4.0 σημαίνει να κάνεις κάτι με τα στοιχεία της επιχείρησης (σ.σ. οι τεχνολογικές καινοτομίες συνοψίζονται στον όρο «Βιομηχανία 4.0). Αυτό αντικατοπτρίζει τις μηχανές. Τις ιδιότητές τους, πως παράγονται, ποια είναι η κατάσταση της μηχανής. Σε τελική ανάλυση πρόκειται για επιχειρησιακό όφελος και αυτό μπορώ να το διοχετεύσω με το κατάλληλο λογισμικό. Έτσι μπορώ να προχωρήσω σε ανάλυση των στοιχείων και να έχω όφελος».

Ο απροστάτευτος ψηφιακός χώρος

Μια επιχείρηση όμως είναι ένας προστατευμένος χώρος. Με δωμάτια, γραφεία, διαδρόμους, συρματοπλέγματα. Επιπλέον υπάρχει το δίκαιο που προστατεύει τις ευρεσιτεχνίες, υπάρχει το δίκαιο των πνευματικών δικαιωμάτων. Στην ψηφιακή οικονομία όμως τα όρια είναι ρευστά. Η ασφάλεια που υπάρχει στην αναλογική εποχή δεν μεταφέρεται στην ψηφιακή εποχή.

Και το θέμα δεν αφορά μόνο τις επιχειρήσεις αλλά και τους χρήστες. Οι χρήστες παράγουν πληροφορίες και η σύμπτυξη των πληροφοριών μεταξύ επιχειρήσεων και χρηστών είναι ολοένα και πιο σημαντική, όπως υποστηρίζει ο Ούλριχ Γκρίλο, πρόεδρος της Ένωσης Γερμανικής Βιομηχανίας:

«Πως προστατεύονται οι πληροφορίες για τις μηχανές, για παράδειγμα όταν ένας οδηγός βρίσκεται εν κινήσει και παράγονται σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του αυτοκινήτου και του οδηγού; Ποιος είναι ο κάτοχος αυτών των πληροφοριών, και, πρόκειται για μυστικά της επιχείρησης ή του εμπορίου; Χρειαζόμαστε ένα νέο δίκαιο πνευματικών δικαιωμάτων;

Το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων απασχολεί την ΕΕ εδώ και 40 χρόνια. Πλέον κατάφεραν να καταλήξουν σε ένα κοινό δίκαιο που θα αφορά το θέμα. Μέχρι το τέλος του χρόνου οι Βρυξέλλες προτίθενται να εκδώσουν οδηγία σύμφωνα με την οποία θα ρυθμίζονται και θα προστατεύονται προσωπικά δεδομένα. Η οδηγία όμως θα ρυθμίζει μόνο στοιχεία που αφορούν προσωπικά δεδομένα που προέρχονται από ιδιωτικές επιχειρήσεις και δημόσιες Αρχές. Τι ακριβώς θα γίνει με τα δεδομένα που προκύπτουν από τις μηχανές είναι ένα θέμα που μόλις αρχίζει να συζητείται.

ΠΗΓΗ: Deutsche Welle