Αναγνώριση προσώπου μόνο σε συνθήκες εργαστηρίου!

Η χρήση λογισμικού ταυτοποίησης με βάση τα χαρακτηριστικά του προσώπου, στο πλαίσιο της αστυνομικής έρευνας για τις επιθέσεις στη Βοστόνη, αποδείχθηκε δύσκολη λόγω της «ακαταλληλότητας» των φωτογραφιών.

Το FBI, προτού εντοπίσει τα δύο αδέρφια που πραγματοποίησαν το τρομοκρατικό χτύπημα στη Βοστόνη, έκανε έκκληση βοήθειας στο κοινό για τον εντοπισμό των δύο υπόπτων, καθώς οι δύο άνδρες απεικονίζονταν σε φωτογραφίες και βίντεο χαμηλής ανάλυσης.  

Αν και πλούσιο το υλικό από τις βομβιστικές επιθέσεις στη Βοστόνη, με φωτογραφίες και βίντεο των δύο Τσετσένων αδερφών, τελικά το FBI αναγκάστηκε να στραφεί στη βοήθεια του κοινού για τον εντοπισμό τους. 

Οι Ταμερλάν και Τζοχάρ Τσαρνάεφ, αδέρφια από την Τσετσενία, συμμετείχαν σε μια δραματική ανταλλαγή πυροβολισμών με την αστυνομία στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, τρεις μέρες μετά τη μέρα διεξαγωγής του Μαραθωνίου. Τα δύο αδέρφια, αφού πρώτα λήστεψαν ένα παντοπωλείο και σκότωσαν έναν αστυνομικό, δραπέτευσαν με αυτοκίνητο, ανταλλάσσοντας πυροβολισμούς με την αστυνομία κατά τη διάρκεια της καταδίωξής τους. Ο μεγαλύτερος αδελφός, Ταμερλάν, σκοτώθηκε από τα πυρά των αστυνομικών, αλλά ο μικρότερος αδερφός του, Τζοχάρ, κατάφερε να διαφύγει. 

Βάσεις δεδομένων

Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως το FBI θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει φωτογραφίες από το σημείο των εκρήξεων, σε συνδυασμό με λογισμικό αναγνώρισης προσώπων για τον εντοπισμό των υπόπτων. Τα συστήματα αναγνώρισης προσώπου είναι μια από τις εφαρμογές που χρησιμοποιούνται για αυτοματοποιημένη αναγνώριση ή επιβεβαίωση της ταυτότητας ενός ατόμου από μια ψηφιακή εικόνα ή από ένα καρέ σε βίντεο. Ενας τρόπος για να γίνει αυτό είναι η σύγκριση χαρακτηριστικών προσώπου μεταξύ της εισόδου μιας στατικής εικόνας στο σύστημα και μιας σχετικής βάσης δεδομένων. Η συγκεκριμένη μέθοδος αναμένεται να βρει πιο συστηματική εφαρμογή στο μέλλον, καθώς τα συστήματα αναγνώρισης προσώπου γίνονται όλο και πιο αξιόπιστα. 

Ωστόσο τα συστήματα αυτά βρίσκονται ακόμα σε σχετικά χαμηλό επίπεδο αξιοπιστίας. Παρόλο που τα αποτελέσματά τους είναι έγκυρα και με πολύ μικρά ποσοστά σφάλματος υπό ιδανικές όμως συνθήκες, δυσκολεύονται ιδιαίτερα όταν αυτές δεν πληρούνται. Η αναγνώριση προσώπου έχει υψηλά ποσοστά επιτυχίας σε πρόσωπα στραμμένα στο φακό με έως και 20 μοίρες απόκλιση, αλλά όσο μετακινούνται προς το προφίλ, δημιουργούνται προβλήματα στην ταυτοποίηση. 

Οι φωτογραφίες διαβατηρίου, για παράδειγμα, μπορούν να διασταυρωθούν με ακρίβεια 99%, λέει ο Ανίλ Τζάιν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και ειδικός στην ανάπτυξη λογισμικού αναγνώρισης προσώπου. Το ποσοστό αυτό όμως πέφτει δραματικά όταν δεν υπάρχει επαρκής φωτισμός, όταν τα πρόσωπα φέρουν γυαλιά ηλίου, όταν τα μαλλιά καλύπτουν τμήμα του προσώπου και, γενικά, οτιδήποτε μπορεί να κρύψει τα χαρακτηριστικά που αντιλαμβάνεται το πληροφοριακό σύστημα για το πρόσωπο, εξηγεί ο Τζάιν. Ετσι, η χρήση της τεχνολογίας στο πλαίσιο της αστυνομικής έρευνας για τις επιθέσεις στη Βοστόνη αποδείχθηκε δύσκολη λόγω της ακαταλληλότητας των φωτογραφιών. 

Η εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου σε εικόνες, όπως αυτές που κοινοποίησε το FBI, είναι αυτή τη στιγμή μάταιη, τονίζει ο Τζάιν. Ωστόσο μπορεί να υπάρχουν άλλες φωτογραφίες ή βίντεο διαθέσιμα που να περιέχουν καλύτερες εικόνες, οι οποίες να μπορούν να χρησιμοποιηθούν, προσθέτει. «Μπορείς να ξεκινήσεις την αναζήτηση με βάση το ρουχισμό και μετά μπορείς να εντοπίσεις το ίδιο άτομο σε πολλαπλές λήψεις, δημιουργώντας μια καταλληλότερη εικόνα». 

Δυνατότητες

Μια τέτοια αναζήτηση μπορεί να γίνει με το μάτι, αλλά το FBI έχει στη διάθεσή του λογισμικό που μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία, διασταυρώνοντας εικόνες και βίντεο που δείχνουν το ίδιο σημείο, αναφέρει ο Μπράιαν Μάρτιν, διευθυντής βιομετρικής έρευνας στην MorphoTrust, μια εταιρεία που παρέχει τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου στο FBI και το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ. 

Δεν χρειάζεται να βρεθεί η τέλεια φωτογραφία, εξηγεί ο Μάρτιν: «Υπάρχουν πολλές τεχνικές που μας επιτρέπουν να προσαρμόσουμε μια φωτογραφία από κάμερες ασφαλείας ή ένα ερασιτεχνικό βίντεο έτσι ώστε να μπορεί να το επεξεργαστεί το λογισμικό αναγνώρισης. Μπορούμε να βελτιώσουμε την ανάλυση, τα χρώματα ή να περιστρέψουμε τη γωνία του προσώπου». Οι αλγόριθμοι των προγραμμάτων αυτών δυσκολεύονται να επεξεργαστούν πρόσωπα που είναι γυρισμένα περισσότερο από 20 μοίρες σε σχέση με τη γωνία λήψης, εξηγεί ο Μάρτιν, όμως ισχυρίζεται ότι το λογισμικό που παρέχει η εταιρεία του μπορεί να διορθώσει εικόνες που είναι περιστραμμένες έως και κατά 45 μοίρες. 

Και άλλοι ερευνητές δοκιμάζουν τροποποιήσεις στον αλγόριθμο των συστημάτων αυτών, με σκοπό τον περιορισμό των αδυναμιών τους. Ο Μάριος Σαββίδης, καθηγητής στο Carnegie Mellon University και διευθυντής του Κέντρου Βιομετρικής του πανεπιστημίου, αυτή την περίοδο ασχολείται αποκλειστικά με τις τεχνολογίες αναγνώρισης προσώπου. «Σε πολλές περιπτώσεις, όπως αυτή της Βοστόνης, οι αρχές έχουν στη διάθεσή τους μόνο περιστραμμένες εικόνες χαμηλής ανάλυσης, οι οποίες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν», αναφέρει ο Σαββίδης. «Αυτό όμως μπορούμε να το αλλάξουμε»... 

http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=360579